Kaçıyorum genel olarak ve kaçabildiğime göre o kadar büyük bi sorun değildi demek ki diyorum.
Kaybolmaları gereken yerde katlanıyorlarmış bunlar tabii en güçlü hissettiğin anda çıkıyorlarmış karşına ve oturup ağlamaktan başka bir şey yapamıyormuşsun.
Ben de benimkilerin yalancısıyım
önce sorunu kabul etmek. hissettiklerinizi kabul etmek ve anlamak.
sonra iç sesinizi dinleyip, onu akılcı bir yola dönüştürmek. bir süre dinlendikten sonra mutlaka farklı şeylere başvurmak. farklı uyaranlar deneyimlemek. beyninizi bir şeye odaklanmaktan uzaklaştırmak, sorunlardan uzaklaşmak onları çözemeyeceğiniz anlamına gelmez. dinlenmenize ve çeşitliliğe izin verdikten sonra o soruna farklı bakış açıyla yaklaşabilirsiniz.
sevdiğin ve seni iyi hissettirebilecek insanlarla konuşmak. araştırmalarda %50 oranında sadece sorunu anlatmanın kişiye daha iyi hissettirdiği bulunmuş. terapilerin temelinde yatan şey budur.
sorunun ne kadarından ben sorumluyum, ne kadarı bana bağlı diye bakmak da önemli. kendi payını düşünüp planlayıp halledip, sonrasında akan suya bırakmak en ideal olanı. ideale yaklaşmak benim hep ana hedefim. bazen sapabiliyorum, diyorum benim ihtiyacım ideallerden de önemli olabilir. canlıyım.
canlı olduğunu unutmamak. sorun yaşamanın, sorun yaşamamak ile bizler için aynı şey olduğunu anlamak. hatta strese karşı olan toleransımızı artıran şeylere çok şey borçluyuz. başardığımız şeylerden biri. insanlar bunları pek görmez de biz görelim. çünkü başarı, böyle konularda çok tatlı bir şey.
genelde benim için bu yol o sorunu düşünüp büyütmek yerine odağımı sorundan başka bir şeye yönlendirmek oluyor. mesela sevgilimden mi ayrıldım gider 16 saat aralıksız online oyun oynarım. mezun olduğumdan beri hiçbir şirket başvurumu kabul mü etmedi 3 günde 5-6 sezonluk bir diziyi bitiririm.
öncelikle; pozitif bakmaya daha kolay ulaşmak için,sorunlarla demek yerine, yani sorun demek yerine, durum demek, durumlarla baş etme yolları demek ve diyebilmek. tabii bu şekilde kim bakabiliyor ki bende dahil orası önemli. önemli ama, zaten demek istediğim de bu zaten. yani gözünde büyütmemek. ben insanları anlamıyorum. çoğu şeyde kendini ve başkalarını kandırırlar, iş pozitif düşünmeye geldi mi, ya polyannacılık yapmamak lazım, kendini kandırmamak lazım gibi, motivasyon bozucu şeyler söylerler. halbuki pozitifliğin içinde kendini kandırma yoktur. elinden geleni yapabilme yetisi, durumu vardır. her insan şanslı doğamayabilir, demek istemediğim tabirle sorunlu doğabilir. ama bilinçlendikçe, üç günlük dünya için, çokta moralini bozacak şeylerden yani geçmişe takılı kalmamak gerektiğini, er ya da geç anlayacaktır.
sorunlarin var oldugunu kabul edip, kaynagindan olayı ele alarak çözüm bulmaktır, bu işlem uzun zamaninizi alabilir o nedenle sabrı devreye sokmak gerekir, unutmayalim ki;
biraz takıp ne yapabileceğini düşünüceksin ama bunu yaparken çok takmayıp yanında birşeyler içeceksin. Yani hem takacak hemde takmamış gibi yaşayacaksın.
