konuşması gereken bir ortam olduğunda en iyi konuşandan daha iyi konuşur. az konuştuğundan konuştuklarını da hatırlar, vakti gelince yüze vurma yüzdesi yüksektir.
Ergenlik zamanlarımda bendim bu. Çekinirdim, utanırdım konuşmaya. Yanlış bir şey söyleyip alay edilirim diye susmayı tercih ederdim istemeden. Şimdilerde istesemde susamıyorum. Doğru ve ya yanlış gelişine konuşuyorum. Zamanında susarak okadar çok şey bastırmışım ki içimde, konuşabilmenin özgürlüğünü yaşıyorum.
"kamil" insandır...
hele, bunun bir de ağzını açtığında "hiç boş laf etmeyen" türü vardır ki...
tadından yenmez...
elbette kolay değildir, öyle biri olmak
ve de o tarz insanlarla aynı çevrede bulunmak.
sıkıcı gelebilir kimilerine,
"amma da donuk adam"
ya da, "sanki bir buzdolabı" (ali desidero) diyen çıkabilir.
velakin, moralinizin bozuk olduğu,
ruh halinizin dip yaptığı,
kimseyle konuşmaya, dalaşmaya gücünüzün kalmadığı zamanlarda insana huzur veren,
bir yandan -varlığıyla- yalnızlığınızı giderirken
diğer yandan size dokunmayarak, rahat bırakarak kendinizi onarma,
iyileştirme çabanıza katkı veren harika insanlardır...
hamiş: hakir kulunuz öyle biri midir?
el cevap: ne yazık ki, hayır...
peki, "öyle biri" olabilir mi?
devamul cevap: ihtiyaç olduğunu sezdiğinde
-ve ancak o zaman-
evvelallah!...
benim bu tip, her ortamda aynıyım. sorulmadıkça cevap vermem, konuşturulmasa konuya girmem, buyur edilmedikçe oturmam, izin almadan hiçbir şeye dokunmam.
farkettim ki, insanlar böyle saygılı ağırbaşlı tiplerden hoşlanmıyor. kuzenim susmaz mesela, her lafın içindedir, izin falan almaz direk elden geçirir her şeyi, rahat takılır kısaca. gereksiz laubali herkesle ama çok seviliyor, demekki gerçekten s*ken seviliyor bu dünyada. şimdiye kadar saygılı sessiz oldum da ne oldu sanki..
bulunulan ortama, kişinin konumuna ve samimiyet derecesine göre değişir. hiç bir mevzu yokken açıp da konuştuğun mevzunun dişe dokunur hayırlı ve faydalı olması --kemal-- alametidir.
Konuşmayı sevmiyorum. Gerekli anlarda konuşurum. Ama boş goygoy muhabbet yapmak benim tarzım değil. Kitaplardan, haberlerden, derslerden konuşulurda çok boş muhabbet sevmiyorum. Daha doğrusu konuşucak bir şey aklıma gelmiyor.
gereksiz konuşmaması gerektiğini bilen, konuşunca da içi dolu konuşan boş konuşmayan tiptir. evet bu tipleri sıkıcı olabilir fakat derinlerde zeki ve uyanık birisi yatar aslında. her şeyin fazlası zarar olduğu gibi bu tip olmak da biraz sosyal açıdan zararlı olabilir. abartmamak gerek.
En akıllıca davranan tiptir. Ben de bu tipe dahilim. Bana soru sorulmadıkça ilgilenmediğim için konuşmaya lüzum görmüyorum. Fikrimin sorulmadığı soruya cevap vermek gereksiz.
En akıllıca davranan tiptir. Ben de bu tipe dahilim. Bana soru sorulmadıkça ilgilenmediğim için konuşmaya lüzum görmüyorum. Fikrimin sorulmadığı soruya cevap vermek gereksiz.
En akıllıca davranan tiptir. Ben de bu tipe dahilim. Bana soru sorulmadıkça ilgilenmediğim için konuşmaya lüzum görmüyorum. Fikrimin sorulmadığı soruya cevap vermek gereksiz.
mümkün oldukça benzemeye çalıştığım tiptir.
edit:özenti olduğumdan değil asosyalitem nedeniyle paylaşma ihtiyacı duyuyorum arada bir. içimde kalan bu insani özelliği yok etmem lazım...
