Tragedyalarında gerçeği değil, ideali, yani olanı değil, olması gerekeni göstermiştir. Tragedyalarında insanlar alın yazıları ve tanrılarla mücadele ederler; ancak sonunda yenilen insanlar olur.
m.ö 496-405 yılları arasında yaşamış, eski yunan uygarlığının yetiştirdiği ikinci en büyük tragedya şairidir.* 123 oyunundan sadece 7 tanesi günümüze gelebilmiştir. tragedya türüne bazı yenilikler getirmiştir. oyuncu sayısını ikiden üçe çıkararak dialogun önemini iyice arttırmıştır. korodaki oyuncu sayısını on ikiden on beşe çıkarmış ve sahnede mekanı tanımlamak için sahne resimleri kullanmıştır. bu sayede tragedyaları gerçek bir tiyatroya dönüştürme yolunda önemli bir adım atmıştır.
