yapılan hataların, yaptırılan hataların, bitip tükenmiş duyguların, geç kalmışlığın kelimesidir ve insanların hayatta maalesef olmazsa olmazıdır keşke.
bunun yanında güzellikleride vardır; en başta kendini, sonra başkalarını, sonra da hayatı tanımana yardımcı olur keşkeler. en azından bir daha keşke dememek için daha çok çırpınırsın hayatta.
keşke en başta anlasaydım senin nasıl bir insan olduğunu...
keşke sevmeseydim seni bu kadar...
keşke sevdirtmeseydin kendini bu kadar...
keşke dinlemeseydim senin sözünü...
keşke dinleseydim annemin sözünü...
çok sevdiğin insanların sebepsiz yere kalbini kırdığında hem de başkasının yüzünden. ve tam bir buçuk yıldır keşke onu hiç kırmasaydım dediğinde '' keşke '' dersin. her adını duyduğunda üzülürsün kalbinden bir parça kopar sanki hep '' keşke '' dersin. ama artık yaptıklarım için değil yapamadıklarım için keşke demeliyim dersin kendi kendine fakat gene bir şeyler engel olur telafi etmene hatanı...
sevdiğin insana seni seviyorum diyemeden ondan ayrılmak zorunda kalmak. diyemezseniz demeniz gerektiğini bilirsiniz ama şartlar imkanlar el vermez . ertelersiniz ertelersiniz en sonunda söyleyemeden ya o başkalarına gider ya da ondan ayrılırsınız. söyleyemedikleriniz içinize kor gibi oturur. yüreğinizin üstünde yıllar yılı taş gibi çöker . her aklınıza gelince canınız yanar, keşke dersiniz keşke biraz daha cesur olsaydım. sonra o keşkeler acabalara döner acaba o bana karşı ne hissediyordu dersiniz . sonra belkiler başlar belki o da beni seviyordu belki gerçekten iyi bir çift olurduk, belki hiç ayrılmazdık, belki hala yanımda olurdu dersiniz. ama en sonunda başladığınız yere dönersiniz. keşke keşke söyleseydim de keşke kaybetmeseydim dersiniz.
