hep aynı şekilde biter sonsuzu düşünmek. tam olarak kestiremediğin bir şekilde. genelde gün bakımından düşünülür. yani yarın olacak, ertesi gün, ertesi gün, daha ertesi gün, daha ertesi gün...
insan kavrayamaz sonsuzu, o kadar da acizdir. zaten her şeyi anlasaydık ne gizemi kalırdı hayatın?
kendi bunyesininde sonu oldugunu bildigi icin insanin sonsuzu idrak etmesinin mumkun olmadigi durumdur. tamamen kendisine yokluguna ( varligina) endeksli dusunmesindendir.**
