Sonsuz ölümün eşiğinde..
Geçmişle son perde,
Hesaplaşmalar bitti,
Defterler yırtıldı,
Hüzünlerin efendisi öpüldü son kez.
Ilık ılık okşandı saçlarım kanlı elleriyle efendimin,
Korkma derken sesinin metalikliği ciğerlerimde.
Çıplak yürüdüm, bakmadan son kez mazime,
Hıçkırıklar için geç,
Gülümsemem en iyisi,
Elveda dedim, tüm acılara görüşmek üzer son kez.
Kendime baktım,giderken gecenin ıssız kollarında,
Ama sesizce ağladım,belli etmeden,
Son bir veda,
Sarıldım sarı saçlarına,
O bebek kokusuyla son bir bakış.
işte bu dedim, güçlü ol...
Gülümseyen sarı saçlı kızıma,
Dönüşecem, evrimleşecem yine sen olucam bir yerlerde...
