bu yazıyı geçen kış ortasında gördüğüm, solaryumdan simsiyah olmuş ve olmayan kaşlarını kalemle çizen beyaza yakın sarı saçlı kıza ithafen yazıyorum. evet gerçekten vardır böyle bir şey. bence güzellik insanın saçında, başında değildir. eğer bir insan güzel olmak için bir şeyler yapıp da güzel oluyorsa o insan güzel değildir ki. yani bir kız saçını sarı yapıyor ve güzel oluyor. o zaman sen güzel değilsin. seni güzel yapan saçındaki boya. ya da lens olsun, başka birşey olsun. o lensi takınca dedemin kataraktlı gözleri gibi duruyorsunuz, bakışlarınızda ne anlam kalıyor ne de başka birşey. ya da ocak ayında bronz tenle gözüküyorsunuz. hiçbir doğallık yok. sıcak duştan yeni çıkmış taze bir kadın teninin kokusunu hangi kozmetik ürünü verebilir? edinilmiş güzellik bana son derece itici geliyor. güzellik çabalanarak, uğraşılarak ulaşılan bir mercii değildir asla. şimdi diceksinizki, e sen bakmıyon mu yolda görünce bu kızlara. bakıyorum, ama inanın çok komik geliyor. sapsarı saçlı ve simsiyah kaşlı. götümle gülüyorum şerefsizim size. son söyleyeceğim ise hem birbirinize benzemeye çalışıp, hem de erkeğinizden ne kadar farklısın lafını duymak istiyorsunuz. biz de diyoruz tabi çok farklısın aşkım, ne kadar güzelsin, acayip olmuşsun diye. güzel olmaya uğraşmayın kızlar. değilseniz öyle kalın. belki biri çıkar da doğallığınızı beğenir. neyse, ben gideyim de göğüs kıllarıma epilasyon yaptırayım. hadi sağlıcakla.
