hayatımızda olup biten yaşanan olayların içinde var olan detayları sonra fark etmenin veriği duygu, hayatımız boyunca peşimizi bırakmıyor..
yıllar sonra anne ve babanın haklı olduğunu anlamak.
Farkettim ki nefret edicek hiç birşey yok dünyada, farkettim ki durmak lazım buluta,yağmura bakmak lazımmış yıldızlar alabildiğince çok ve güzel ve bir sabah uyanıp güneşe bakınca bile mutlu olabiliyormuş ınsan ve anlıyormuş gibi hayatı yaşamayı ve bir gün ölmeyi aklına bile getiremiyormuş ınsan, yaşamak ne güzel şey yahu yarını düşünmeden yaşamak...
Kanım öyle delicesine akarmış ki, o kadar çok değişkenlerimin olduğu yaştaymışım ki, bir kez bile gözlerimi, aklımı onda sabitleyememişim ki demek, uçup gitmiş.
Şimdi kalması için bir çok neden olmasına rağmen o yok.
Zamanı ve şartları aynı anda yanyana getirebilenler çok zeki insanlardır bana göre.
aslında aşık olduğunuz kişinin çok da yakışıklı olmaması. aşk hastalığı yüzünden dünyanın en yakışıklısıymış gibi gelir insana. tabi zamanla aşk bitince kusurlar görülmeye başlanır.
Son zamanlarda düşünmeye çok zamanim oldu.
O sıra dostlarımla aram bozuldu,dost sandiklarimla. Hele bir tanesi,sözleriyle sırf saldırmaya çalıştı. Içinde ne çok şeyi,ne çok paylaştığımı bana karşı bıçak olarak kullanmak için hazırda beklemiş.
Neyse iste
Bazılarını da (fark ettigim seyleri)paylaşmak istedim.
Birine kirilmamizin sebebi bazen bizi kırmak için söylediği o cümleler degil,bizi kırmak istemesiymis. Aslında cümleleri değil,bizi üzmek için söylemeleri bizi yaralayanmis.
Bu yazı aklıma şu dizeleri getirdi
"ben aslında her şeyi sonradan öğrendim
herkes herkesi sonradan öğrenirmiş
bunu da sonradan öğrendim".
