'birine aşığım sence açılmalı mıyım?'diye yakınan arkadaşa cesaret vermek, 'yürü be kim tutar seni' demek ve akabinde de aşık olunan kişi olduğunuzu öğrenmek.
Final sabahı uyanmayı reddetmek.
Sinirle en sevdiğin takımın tabağını kırmak.
Telefonu akıbetini düşünmeden fırlatmak.
O ilk sigarayı icmek.
Depresyon dondurması yemek.
Bütün gun derse gitmeyip sözlükte takılmak.
Sevdiğin kıza açılmamak onu çok sevdiğin halde. Belki o da seviyodur söyle amk, en fazla reddedilir, 1-2 haftaya unutursun o da unutur. ama içine atmak en kötü şey.
her insanın hayatında mutlaka yaşayacağı davranışlardır. bir patlama noktası vardır herkesin bir gün dayanamaz ve karşısındakinin kim olduğunu düşünmeden döküp saçar içindekileri belki kırıcı olur, belki telafi edilmez olur ancak bu bir gerçek ki hepimiz bu durumu yaşıyoruz nedeniyse yeterince içimize atıyor olmamız.
