Kırmaktan endişe duyduğum kalbini ben bugün parçaladım. Üzülmeseydin keşke ama Eğer öyle olmadıysa bile neden benim içim acıyor ki? Hissettim, Üzüldün.
Peki ya hayal kırıklığı? Bunu Hissettin mi? Ben hayal kırıklığınım senin. Kendisiyim.
Öyleyim, çünkü Bakıp büyüttüğün o çocuğun senden nefret ediyor gibi görünüşünü beklemiyordun ve seni daima, koşulsuz şartsız her anda sevip bırakmayacağını hissettirmişti. Oysa sen de yapmadın ki bunu. Kısasa kısas oldu her şey.
Yalnızca, senden Nefret etmiyor oluşumu bilme. Son sözün için kendimden, ismimden utandığımı öğrenme. Seni bilmezlikten gelişimi de unut. Ben yapamıyorken sen yap. Bana vermeyi kestiğin o şeyi bana benzetiyor olduğun o çocuğuna yap. içimi ısıtan o çocuğa. Buz gibi olmasına sebep olan o çocuğa.
Neyse. Geçecek ki. Yalnızca arada aklıma gelirken her şeyi tepetaklak etmiş olsan da geçecek.
Geçer.
