çırılçıplak gelmelerin sesidir benim için.
ne zaman sevdiğime çırılçıplak yürüsem, bu şarkısı eşlik eder bana.
ah birde sevdiğimi getirse bana. kısmet, belki başka bahara.
şarkı sözlerinde ve klibinde insanın azda olsa içinde kendini bulduğu şarkıdır.
sevgili adı neyse o konur 'bahar' yerine.
çocukluk şarkımızdı.
yani bu şarkı çıktığında bendeniz henüz çocuk sayılırdım.
ama hala zevkle dinler eşlik ederim.
şöyle ki;
Soner Arıca - Adın Bahardı
Kente yanlızlık gelirdi sen uyuyunca
Yüzümde mevsim değişirdi uyandığında
Bilmezdin gizliden seni sevdiğimi
Aşkın içimde solardı adın Bahar`dı
Eteğini koştururdun sokağımızda
Sokak sus pus olur sana bakardı
Bilmezdin gizliden izlediğimi
Gözlerim gözlerinden korkardı
Hatırlıyorum adın Bahar`dı
Sokakta bir bayramdı durakta bekleyişin
Sanki sonsuz bir ayrılıktı okula gidişin
Bilmezdin seni her sabah yolcu ettiğimi
Yüreğim yol boyu ardından ağlardı
Hatırlıyorum adın Bahar`dı
bir dönem her şarkısına klip çeker şarkıcı. sanki pazar günü kalkıyor da yapacak bir şey bulamayıp, ben bir klip çekeyim hissi uyandırıyordu. bir klibi vardı, otel odasından geçiyordu. sakal traşı falan oluyordu. kesin anlık çekilen bir klipti.
"bir dönem o kadar fakir oldum ki toplu taşıma araçlarını kullanmak zorunda kaldım" ifadesini kullanarak gözümden düşen ses sanatçısıdır. ama o devlerin aşkını öyle bir yorumlamıştır ki insanın ruhunu alır götürür.
sesi bir gari hüzünlü olan kişi. en neşeli şarkısını dinlediğinizde bile yüreğinizde birşeyler kırılır. sesinin tonundan mı ifadesinden mi bilemediğim zat.
eski türk filmlerinin müziklerinin üzerine söz yazıp söyleme akımına kapılan 2 adamdan biri. devlerin aşkı diye bi şarkısı her yerde çalıyor şu sıralar. tıpkı murat göğebakan - ay yüzlüm gibi. umarım bu diğer şarkıcılara da bulaşmaz.
