roll dergisi tarafından son 30 yılın en iyi türkçe parçaları arasında gösterilen bir şevket akıncı çalışması.
yapraklar dağıldı camlardan içeri
sardı boğazımı birden sarı sarı
kaçtım o zaman kaçtım,
benim günümdü ölüyordum.
sokaklara koştum hayata sarılmak için
beni gören bütün ağaçlar yaprak döktü.
içimdeki yangın olmalıydı bu
nefesimi tutan pencereler buğulandı.
rüzgarlı bir nehire koştuğumda
diplerinde gördüm korkunç derinliğimi.
koşarak kaçtım kaçtım
sokaklar ağaçlar bütün bu şehir,
mavi göklerin cesedini bekleyen bir tabuttu sanki
dayanamadım seviyordum maviyi,
kaçtım güneşli bir köşeye.
sardı beni sonbahar sardı,
sardı beni aynalarla
kaçamadım kendini kalbimde bulan sonbahardan,
dizlerime çöktüm sokağın sonunda.
batan erkenci güneş gibi,
ben de battım karanlığıma.
