dökülen yapraklar ve soğuyan havanın eşliğinde okulların açıldığı,ayrılıkların yaşandığı,insanın burnunun direklerini sızlatan eylül,ekim,kasım'ı kapsayan yazdan sonra,kıştan önceki mevsim.
sezen aksu'nun muhteşem "git" albümünün en iyi şarkılarındandır. hatta kanımca albümde "ah mazi"'den sonraki en iyi şarkıdır. amaç kahrolmak değilse bu iki şarkı birden alınmamalıdır.
şarkının sözleri aysel gürel'e bestesi ise onno tunç'a aittir. sözleri şu şekildedir:
Alır gider beni sarı rüzgarlarıyla sonbahar...
Gelir anılardan bir davet çocukluğum canlanır.
Bir varmış bir yokmuş diye başlardı bütün masallar,
Hani nerde o masum ve daha bozulmamış rüyalar?
Sedef sedef olur, açardı nilüferler
Ve kanatları tülden fildişi kelebekler.
Bir martı gibi tek başıma uçardım,
Hani nerde üstünden uçtuğum mor denizler?
Sevgiden saygıdan bir altın kafes ördüm,
inançlarım kilit kilit oldu üstüme.
Aşıp bedenimi, bendeki beni gördüm
Hani nerde uğrunda azaldığım değerler?
Ellerim soğuk şimdi, üşüyor dudaklarım...
Göğsüne düştü başım o çiçekten yılların.
Ey sonbahar...
Altın rengi gözleri yanan bir semaverdi
Ilık bir çay kokusu akardı saçlarından.
Yanmanın lezzetini onda hissettiğim bir an
Ve yazın sevgisini bana önce o verdi.
Yaz gibi iri olgun meyveleri severdi,
Bir çocuk gibi şendi ve gülerdi her zaman
Bir mevsim gözlerinden içime doldu cihan
Ve güzel yaz günleri ne çabuk geçiverdi.
Artık donuk bir cam var mavi gökler yerinde.
Güneşi benden çalan o sıcak bakışlardır,
Ve yazı o götürdü mutlak beraberinde.
En güzel rüyaların bile bir sonu vardır:
Bir bahar rüzgârından alarak bir sabah hız
Mevsimlerin ömrünü yaşamıştı aşkımız.
Onu şimdi kaybettim ve şimdi sonbahardır
sabah usuyerek kalkmanız demektir. serindir. yanınızda uzun kollu kıyafet tasımanız anlamına da gelir. ayrıca huzunludur. hava erken kararmaya baslar. kendinizi en fazla sorguladıgınız yeni yılda artık yapmayacagım listenize en fazla not dusdugunuz mevsimdir. yalnız oldugunuza inanabileceginiz depresyona girebileceginiz muhtemel aylar butunudur ama bir o kadar da keyiflidir. romantizmin doruk yaptıgı, melankolinin kol gezdigi zamanlardır. *
yazın, yalancı samimiyetiyle birlikte yitip giden umutların ardından bakıştır önce. sonra karanlığa tutulmuş fener olmak, sorulara cevaplar bulmaktır.
yeniye hazırlayandır... doğa az sonra uyuyacak, ardından canlanacaktır.
rüzgarı güzel mevsim. bi de bardaktan boşalır gibi yağan yağmuru güzel. bi de sararıp dökülen renk renk yaprakları. bi de insanın içine düşürdüğü yalnızlık arzusu. bi de durup düşünmeden öylece olanı biteni izleme isteği.. mevsimlerin en güzeli..
aşk çürütür rüyalar ise yanıltır insani
yağmurlar yıldız olup aksa da değiştiremiyor mevsimleri
bir avucumda sonbaharları taşıyorum
diğerinde kök salan kardelenleri
avuçlarım yanıyor...
her aşktan bir pul taşıyorum üzerimde
bende her giden mektup gibi büyütüyorum yalnızlığı
teğet geçip tüm mutluluklara
koşar adım kaptırıyorum kendimi yanıltan rüyalara
içimde yaşadığım gerçeğini gömme isteği taşıyorum
bildiğim bütün büyüler elimden alınmış
sadece dünden kalan artıklarım var
benliğimi gömüp bu artıklara kapıyorum avuçlarımı
kök salan kardelenler ağlarken
yıldızlar yağdırıyor sonbahar arkamdan...*
