' benden daha mutsuz ve sıkılmış insanlar var ' cümlesi beyninde bir anda çınlayan adamın gerçekleştirdiği aktivite.
hayran olduğu güzel kadın şanslı dörtlünün üyelerinden - müzisyen, sporcu, kötü çocuk mizaçlı, fırlama - birinin elini tutmaya başlamıştı. beni görmedi. aynı yöne gidiyorduk. uzaktaydı ama ağır ağır yürüyordu. elleri cebinde, başı önde, sinirden hafifçe titreyerek yürüyordu. kaldırımın kenarına çökerken uzaktan tanıdığım bir arkadaşımın sahibi olduğu mağazanın vitrinine bakar gibi döndüm. göz ucu ile ona bakıyordum. titreyen eliyle cebinden ezilmiş bir paket çıkardı. pakette bir tane sigara kalmıştı. sokağın diğer ucundan hızlı adımlarla birinin ona yaklaştığını fark ettim. elleri ve yüzü kir içerisindeydi. hafif aksıyordu. hızlı adımlarına ters düşen yüz ifadesi utangaç ve çekingendi. arkadaşım sigarasını ağzına götürüyordu ki, onu fark etti. bakıştılar. sanki bir asır gibi gelen ancak on saniyeyi geçmeyen bir bakışmaydı bu. o an uzaktan fark ettim. kendi gözlerinden daha kederli, ıslak gözleri vardı yabancının. çocuk, hiçbir şey demeden sigarasını ona verdi. üstelik yaktı.
arkamı döndüm ve ters yönde ilerledim. o sırada bayan t aklıma düşmüştü.
