ilk ve tek sevgilimdi kendileri, her şey güzeldi ben kendimi yabancı gibi hissettim ayrılmak istedim. Ağladı kıyamam, erkeğin ağlaması ne kadar canımı çok yaksada kendim olmadıktan sonra bir şeye faydası olmuyor.
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
-Baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana..
Ve ben artık
biliyorum:
Toprağın -
yüzü güneşli bir ana gibi -
en son en güzel çocuğunu emzirdiğini..
Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olan parmaklarına
başımı kurtarmam kabil
değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak..
Sen
yürümelisin,
beni bırakarak...
Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...
1.5 saatlik mesafe ilişkisini yürütmeyi becerememesi. Uzak ilişki demeye utanıyorum. 1.5 saatlik mesafe uzaksa Erzurum'da falan yasasaydim o zaman ne olurduk bilemiyorum. Insan bunu soylemeye utanir. Bana göre gösterilen her sebep bahanedir. Insan sevdiğinden vazgecebilir mi. Yok böyle bir şey. Sevmeyi beceremeyen insanların bahanesi çok. Gün gelir bu 1.5 saatlik yol batar. Gün gelir tipiniz batar. Gün gelir hayata bakisiniz batar. Ama bunlar ilişkinin en başında hiic batmaz. Sanki yeni ogrenilmis gibidir. Saçma sapan durumlar ya. Amaaaan. Akşam akşam yine sinirlendim bak.
sürekli bir kavga içerisindeydik. olmayan şeyleri olmuş gibi gösterip kavga çıkartıp 2-3 gün konuşmuyoduk. sadece onunla konuşabiliyodum hemcinslerim dahil zar zor konuşabiliyodum. buluşmak ? öyle bişey yoktu. en sonunda sahneye çıkıcam soundcheck peşine koşturuyorum vay efendim 45 dk mı sürermiş niye yazmıyomuşum bar ortamında birini bulmuşumda onunla takılıyomuşum. tamam dedim 2 gün yazmadım aradı bütün sosyal medyadan mesaj attı annemi dahil. ağlarken snap atmış bide seviyorum diye(allah affetsin çok komikti dsagasd) en son dayanamadım her şeyi sildim ve mesaj attım. dedim ki ben artık her gün kavga etmekten yoruldum bu kadar sıkılmaktan boğuldum ve rahat bi şekilde yaşamak istiyorum. çünkü 8 ay boyunca hiç bişey yapmadım onunla dışarı çıktım onun yanına gittim ki farklı şehirlerdeydik. onun yüzünden işimden oldum grupla aram bozuldu. neyse ki bunları düzelttim ama kendime gelmem zaman aldı. zar zor atlattım böyle bi şeyi. öyle işte.
Boğulma... Nefes alamama...
Birey olma özelliğinize tecavüz etmesi.
Koca bir fanus yaptırıp, tepe tepe sizi içine sokma gayreti.
Necefli maşrapa...
Tekrar denesek mi?
Gene necefli maşrapa...
Yok olmuyor!
istiklal marşı ve kapanış...
ortaokul bitti ayrıldık. 38 sene sonra geçenlerde karşılaştık. birbirini tanımadık.yanında ikimizide tanıyan biri uyardı öyle tanıdık. söz verdik bir daha görüşmek için 38 sene beklemeyeceğiz. anne anne olmuş. çocuklardan konuştuk.
