sezen aksu nun pek ön plana çıkmamış fakat dinlenesi şarkısı..
ah o yazlık sinemalar, kapı önü akşamları
saksıda son sardunyalar, avluda el yazmaları
ah ne kahraman ne cesur, ne güzel çocuklardık
her yeni günü ümitle nasıl kucaklardık
ah kaldırımlar biliyor, bi devir muhteşemdik
güz güneşinden hüzünlü, ilk yazdan şendik
hem utangaç, hem hevesli mektepli sevgililerdik
pek kırılgan pek acemi, bi söyler bin gülerdik
hem utangaç, hem hevesli mektepli sevgililerdik
pek kırılgan pek acemi, bi söyler bin gülerdik
o pürtelaş piyasalar, ilk sevda ilk gözyaşları
yolları hep gurbete bağlar, ah o gönül şarkıları
insan yaz aylarında aşık olup hala yarasını içinde taşıyorsa ve bu zamanları değişebileceği başka hiç bir şey yoksa, yaşanmamışsa, yaşatılmamışsa; sonbaharı yaza bağlerken yaşananların tadı damaktan silinmiyor, silinemiyorsa; ilk sevda ilk göz yaşları ve bu göz yaşlarıyla yeni bir aşkın tohumları atılmışsa ve büyümüşse umarsızca, kökleri kalbi delip geçip artık canını yakıyorsa, ulu bir çınar gibiyse aşk insanın içinde; kaldırımlarda oturup sonsuz muhabbetlere o en güzel kahverengi sonsuzlukta yelken alındıysa; dinlenilmemesi, dinlettirilmemesi gereken şarkı..çok can yakar, yazı hatırlatır, aşkı hatırlatır, canınızı acıtır, içinizi kanatır..
kocaman adam olduğunu hatırlatan, yüzüne çarpan şarkıdır. büyüdüğünü ve dünyanın da kirlendiğini acı acı anımsatır. öyle hayatta kıdemlenmiş olmasan da hüzünlenirsin işte.
liseyi ve üniversiteyi *hatırlatan, içimi acıtan, art arda yüz kere dinlenebilecek, dinlendiği esnada insanda cebeci kampusu nda koşturma isteği uyandıran şarkı. bir devir muhteşemdik derken şu an muhteşem olmadığınızı ve bir daha asla olamayacağınızı yüzünüze tokat atmak suretiyle idrak ettirir.
uzun süre dinlemedikten sonra tekrar dinleyince tüyleri diken diken etmekten öteye gitmiş, bir anda hayatımı karartmış, havayı karartmış, gözlerimi kapatmış parçadır.
