atatürkün bir sözünü hatırlatır:
kuvayı milliye namuslu bir insanın yastığının altındaki tabancaya benzer. namusunu koruması için hiç bir ümidi kalmadığı anda hiç değilse intihara yarar.
peşin edit:şimdi birileri çıkıp hemen, e intihar en büyük günah da hebele de hübele derler.
silahta kalan son kurşundur. duman adlı grubun seni kendime sakladım şarkısından çağrışmıştır. değeri daha önce sarf edilmiş kardeşlerinden daha fazladır. zira o, bir askerin son taaruzudur aynı zamanda son savunmasıdır da, umutsuzluğa itilmiş bir pesimistin kurtuluşu şeb-i aruzudur. ama her zaman bir noktadır son kurşun, bazen bir ömre sondur kafaya sıkılarak. bazen de son düşmana sıkılarak ölümden kurtuluştur savaşa sondur.
