sigaradan son fırtı çekecek kişinin, gerek hal ve hareketleriyle, gerek jest ve mimikleriyle, gerek de imla ve telaffuzuyla bu durumu belli etmesi, açığa vurmasıdır.
son fırta gelene kadar, tiryakimiz nasıl yollardan geçmiş, nasıl nefesler çekmiş bir inceleyelim. bakın sigara, işaret parmağı ile orta parmak arasında, nizami nefesler çekiliyor, periyodik ve kısa sayılmayacak aralıklarla. tiryakimiz arkasına yaslanmış, rahat sayılacak bir pozisyonda. şimdi burda görüntümüzü durduralım ve sigara kül sınırının nerede olduğuna bakalım. m...l.. (reklam olmasın, marka vermeyeyim) yazan yerin hemen üstünde. şimdi yavaş yavaş oynatalım.
tiryakimiz ilk önce sigarayı işaret ve başparmağı arasına alıyor ve eline öyle bir şekil veriyor ki sanki 'mmm... çok leziz bir yemek olmuş don vito' diyen italyan gurmesi bana. yavaş yavaş sigara ağza yaklaştırılıyor ve tiryakimiz öne doğru geliyor. yüze dikkat burada. tiryakimiz bir anda 20 yıl yaşlandı, yüzde ve bilhassa alında kırışıklıklar çıktı, vücutta yer yer çatlaklar, istenmeyen tüyler. evet fırtı çekti, ama bu geçiş fırtı, son fırta giden yolda ciğerlere kadar çekilmeyen, gırtlakta şöyle bir çalkalanıp dışarı verilen. hemen arkasından gelen nefes ile sigarayı bitiren fırtı çekiyor tiryakimiz. evet arkadan gelen beyaz atletliye dikkat şimdi:
"sigara mı içiyorsn lan it? tüühh allah belanı vermesin. maltepe içiyor bir de."
sigaradan çekilen son fırt ve adeta geliyorum demesi, le fontaine masalları gibidir, aslında böyle bir şey demez.
