son dönemde basınında ilgisi ile intihar haberleri ön plana çıktı.
siyaset olarak ekonomi üzerine oturtulmaya çalışılsa da, arada gözden kaçan bir detay var oda ;
yalnızlık !
insanlar son yıllarda sosyal medya ile beraber , tepki, insanlık, yardımlaşma, başkaları ile dertleşme, dert dinleme gibi şeyleri kaybettiler.
ilgiler hep eldeki telefon etrafında dönüyor.
evlere girin bakın, cafelere bakın, hatta sokaklar , araba kullanan şöförler herkes ama herkesin boynu bükük !
gözler telefonda,
akıllar sosyal medyada,
aman bir şey kaçırmayayım derken, etrafındaki insanların feryatlarını duymayan gözler ve kulaklar oldu.
tek merkez sosyal medya.
hal böyle olunca, insanlar birbirini dinlemiyorlar.
yanan insanların dumanlarını fark etmiyorlar.
en yakınında bile sessiz feryatları, sıkıntı emareleri görülmüyor.
gözler sosyal medyada çünkü.
o daracık ekranlara hapsolduk.
eroin esrar yada alkol bağımlılığı oldu.
ne yazık ki bu yazdıklarımı bile telefon ekranında okuyacaksınız.
kafanızı kaldırıp bir an düşüneceksiniz.
sonra kaldığın yerden twit atmaya facebookta dolaşmaya hatta instagrama foto koymaya devam edeceksiniz.
acı bir haber görünce sosyal medyada paylaşım yapacaksınız.
fiziksel paylaşımların yerini klavye paylaşımı alacak.
biz bu denizde boğuluyoruz...
insan çaresiz kaldığında tek çıkış yolu olarak görür intiharı.
Bazen yokluk bazen de zorbanın elinden zehir edilmiş bir yaşam zorlar intihara. Herkese sırt çevirip mutlu olmak için evlendiğin insanın senin katilin olabileceğini nerden bilebilirsin ki. Herşeye katlanırsın maddi manevi her zorluğa kendinden kısarak kendi hayatından feragat ederek. Ama yaranamazsın, o sana hayatı zehir etmeye yemin etmiştir. Bir gün haberlere çıkarak ölmeyi beklemezsin, kendi göbeğini kendin kesersin...
