sözlük olayını abartan yazar hissiyatı.
son açtığım başlık ise gece yağan yağmur. hayır silemiyorum da başlığı çok artı geldi.
mesaj üstüne mesaj.
telefon numaraları ,adresler ...
not : öpüşmücez mi ?
edit : son açtığım başlık bu yahu. bundan utanıyorum.harbiden de uykusuzluktan kafam güzelleşmiş bu başlığı açarken.
insanlık halidir. bazı şeylerden ben de utanıyorum. mesela geçen bi yerde bi başlık açtım, hatırladıkça yerin dibine giriyorum. tam bir rezillikti. ama sonuçta olmuş bi kere. değişmiyor. hayat böyle güzel kardeşim. hepimiz bazı hatalar yapabiliyoruz. beşer şaşar. ama ne yapıyoruz? bundan sonra daha dikkatli oluyoruz... oldu mu kardeşim. hadi bakim bi daha öyle olur olmaz başlıklar açma. her şeyin yeri var, zamanı var. tamam?
