geriye doğru bakınca içinde bulunduğumu farkettiğim durum. lise biteli 10 sene oldu lisede sınıftan tanıdığım birkaç kız vardı. sonra üniversitede mühendislik okuduğum için hiç kız biriyle tanışma fırsatım olmadı. üniversite bitti sanayi sitesinde bir fabrikada işe girdim. abartmıyorum fabrikada yaklaşık 150 çalışandan sadece 3 tanesi kadındı onlar da yemekhanede yemek dağıtan teyzeler. daha sonra lanet olsun böyle yaşama deyip işi bıraktım eve kapandım. pek dışarı çıkmadığım için kadın bir bireyle tanışma fırsatım olmuyor haliyle. artık sakalsız bir yüz görünce, ince bir ses duyunca mutlu oluyorum resmen tanışmayı geçtim. ne yapalım bizim de kaderimiz buymuş belki ileride tanışma fırsatı bulurum açık ve net.