şubat 1996 da raflarda yerini alan purpendicular albümünün en sıkı parçası olma özelliğine sahiptir. ayrıca gruba yeni dahil olan steve morse un deep purple bana emanet, merak etmeyin dediği şarkıdır bana göre.
amerika florida da bulunan greg rick production stüdyolarında kaydedilen albüm gene florida da bulunan parc studio mixlenmiştir.
ian paice, ian gillan, jon lord, roger glover ve steve morse tarafından icra edilmiştir.
Çokça dinlendiğinde insan bünyesinde kendi modunu yaratan deep purple şarkısı.
Sanki bin yıllık melodinin birden bire çalınmış hali gibi akılda kalıcı.
Canlı versiyonlarda steve morse efendinin tap harmonikleriyle tüm "screaming lerin" toplandığı bir "sometimes" oluşturduğu enfes parçadır. Zannımca sadece intronun modülasyona uğradığı 10dk'lık bir parça dahi olsa çoğu dinleyenin gıkının çıkmayacağı parçadır.
sakin. otur bir köşede dinle. yavaş, sessiz, sakin. dinginlik, huzur. birden o dertler, sorunlar öyle birikir ki içinde bağırmak istersin. güç verir bu şarkı sana, hem isyan etme isteği hem huzur verir. anlatması zor. bunu içinde hissedebilenin anlayabileceği bi' şey. yaşamak lazım.
aşık olunan hatun gibi şarkıdır. evet tam tanımı budur işte. o sevdicek gibidir, rezil de edebilir vezir de. bir anda coşturur, bazen ağlatır. gaza gelirsin bazen dinlerken, bazen de köşene çekilip gitarı dinleyebilirsin sadece. derin derin düşünürsün ya da bağıra çağıra eşlik edersin. öyledir böyledir, ne desek boştur.
deep purple'ın vasat şarkılarından, iyi işlenmiş olduğu kesin ama gruba böylesine bir şarkı pek yakışmamış, olmamış yani. hele hızlandığı kısım, tat vermiyor moruk.
hangi şarkıyı yapmak isterdin diye sorsalar ilk 5'imde olacak harika melodisi, inişileri ve çıkışlarıyla hem hüznü hem de heyecanı karşılayabilen deep purple şarkısı. yapan her kimse ki steve morse imiş uzun yıllar yaşasın, ölmesin hep bunlardan yapsın.
