bir insanın yaşadıklarını dolayısıyla duygularını böyle ifade etmesine saygı duyuyorum , gerçekten. o kadar sade yapıda bir müzik ve vokale dayalı bir anlatım ki. kurt cobain intihar ederken kafasında bu çalıyodu bence. belki son bir kez dinlemiştir önce.
ilk basta beatles in something sarkisinin cover i sanip epey bi zaman dinlememistim ama simdi ne kadar yanildigimi anladim. Cok farkli duygular yasatan sarki.
orjinali nirvana tarafından dinleyici ile kavuşan ve ardından anathema tarafından coverlanarak en güzel şekilde yorumlanmış, ruhunu yaşayabilenler için gezegendeki en sağlam parçalardan biri belki de.
something in the way' kısmını söyledikten sonra "hıııımmm" şeklinde devam eden kurt cobain, melankolinin kütüğü olan bu parça da "işte nirvana " dedirtir her dinlediğinizde.
daha "underneath the bridge..." dediği andan itibaren, hatta müzik başladığı andan itibaren insanı içine çeken, nakaratının söylenişiyle etki bırakan harika parça. parça ezik oldu, eser o eser.
nirvanadan dinlediğim ilk şarkı. kurt cobain o kadar güzel söylüyor ki sözleri keşke daha da anlamlı olsaydı diyorum her dinleyişimde, yani ne bileyim daha acılı, duygulu.