daha birkaç gün önce gözyaşı döktüğümüz acı olayın unutulduğu gerçeğidir.
insanoğlu çabuk unutur zaten.
şimdi baktım da gazeteye babasının tabutuna elini koyup ağlayan o çocuk, babasının mezarından ayrılmak istemeyen o çocuk, oğlunun mezarı başında yıkılan o baba, maden işçilerine sarılıp ağlayan o anne.
nasıl unutabiliyoruz ki bunları.gerçekten taş mı olmuş kalbimiz acaba.
ne acı ki hala kaldığı yerden devam ediyoruz hayatımıza.
affedin bizi çocuklar anneler babalar eşler.
yasımız ancak bu kadar bizim.
soma'nın unutulması mevcut insanlık dışı sömürü düzeninin sürmesi ve bununla bağlantılı olarak yeni kazalar ve yeni ölümler anlamına gelir. insan hayatının önemini unutturmaması gerekenlerin başında işçiler, sendikalar ile muhalefet gelir.
normal hayatta maden işçilerini ya da onlar gibi cok calisip az para alan kisileri dusunerek zekasiyla ya da sansiyla kazandigi parayi carcur etmeden dogru yerlere harcamaya fakirleri doyurmaya calisan bir insan dusun ha o unutmaz sen unutursun o unutur bu unutur da o adam unutmaz senin kaza olunca aklina gelir ama onun hep aklindadir o adam kapitalizme kurban olmamistir.
somadaki ölenlerin de çok da sikindeydi denilesi. şahsen o madende ölseydim, sizin boş eylemleriniz zerre kadar sikimde olmazdı. hatta ananıza bacınıza küfrederdim yani o derece. kampanyalar var işte, ver paranı siktir git sonra. ailelerinden başka herkes zaten unutacak onları. hatta aileleri de unutacak bir zaman sonra. olan o adamlara oldu, çocuklarına oldu. götünüze başınıza soma yazmakla bir şey değişmiyor. ölenlergeri gelmiyor, acılar da dinmiyor. samimiyetsiz, kişiliksiz boş heriflersiniz.
Olmayan iddiadır.Merak etmeyin kimsenin kimseyi unuttuğu yok hangimiz sesimizi sokakta özgürce duyurabiliyoruz ki çıkıp eylem yapalım fikrimizi özgürce paylaşalım taksimde git otur bakalım polis gelecek kalk git başka yerde otur diyecek kardeşim kimse çıkıp inkar etmesin bu ülkede özgürlük kanun gibi şeyler fasa fiso . Git taksime hiç bir şey yapmana gerek yok olduğun yerde 2 dakika bekle göz altına alınacaksın böyle boktan bir ortamda kimsenin çıkıp avazının çıktığı kadar bağırası gelse bile bağıramıyor artık insanlar umudunu yitirmek üzere ya birlik ya birlik başka çözüm yolu yok .
mümkün olmayandır.
daha durun, ölenler için göbek atan hürriyet yazarı olacak o karaktersiz kolay kolay unutulmaz.
çift taraflı duygular daha keskin ve kalıcıdır.
maden şehitleri için yas tutarken bu şehitlere "oh olsun, akp ye veriyorlardı zaten" mealinde konuşan insan müsveddesi için duyulan tiksinti ve nefret bu işi 1000 kat daha akılda kalıcı hale getiriyor.
nasıl berkin elvan isimli teröristi unutmadık, orhan yılmazkaya isimli teröristi unutmadık, şu hürriyette yazanı da unutmayacağız.
soma faciasından sonra işçi, emekçi kardeşim dedikleri anadolu insanı, siyasi tercihleri sebebiyle kimilerinin gözünde yeniden anadolu çomarı olacaktır. *
doğrudur. unutuldu. zaten çoğu insanımız tarafından sosyal medyada olmayan kimliklerini tatmin için kullanılan bir olaydı. paylaşımlar yapıldı, samimi görünen ama içi boş yazılar yazılıp, resimler paylaşıldı. kız tavlamak isteyenler kapak fotoğraflarını madencilerle doldurdu. zaten akılın zerre emaresini bulundurmayan kız milleti de her bulduğuna tuzlukla saldırır gibi buna da saldırdı. ve soma unutuldu...
dünya üzerindeki son insan unutana kadar unutuldu diyemezsiniz. unutmadık arkadaş. yollar buluyor yollar yaratıyoruz destek olmak için. unutsak mutlu mu olacak insanlar?
Kömür karası olan o birkaç gün yerini cıvıl cıvıl bahar günlerine bıraktı yeniden maalesef. daha birkaç gün öncesine kadar sedye kirlenmesin diye çizmelerini çıkartmak isteyen abimizi düşünmekten gözlerimize uyku girmezken şimdilerde justin timberlake konserini düşünür olduk. Yazık ki bunların hepsi tarifsiz hızlarla gerçekleşti, ateş yine ve yine sadece düştüğü yeri yaktı.
tıpkı ışid in kaçırdığı konsolosluk çalışanlarının unutulması gibi unutulan, unutturulan bir başka acıdır.
ölen öldüğü ile kalmıştır, kalan sağlar bizimdir.
