çok orospu çocuğu bi oyundu.insanın oyunluk reaksiyonu değişirdi amına koiim .2 tane kalan piyon bi dahaki oynayışta 9 tane falan kalırdı deli olurdum. bide 1 piyon kayboldumu kibrit çöpü koyardık hey gidi günler heyy.
ilk baslarda en az piyon birakmak icin caba harcanan cocukluk oyunu. ergenlik döneminde ise en fazla piyon birakmak icin cabalardik. haylazdik vesselam.80'leri iliklerimize kadar soluduk. ne de güzel olmadimi he.
sünnetimde kesilirken elime tutuşturdukları oyun. evet sünnet olurken solo test oynadım ama tuhaf olanı ağlamaya da devam ediyordum. sonucu ne çıktı hatırlamıyorum da oyalamıştı beni biraz. bir de minik cep vantilatörü gibi bir şey vermişlerdi de verene ana avrat küfür edip kafasına fırlatmıştım minicik halimle. öyle bir anımdır.
insanlarla ayan beyan taşak geçen zeka oyunu. 9 piyon bırakan adama beyinsiz demek de ne? hem o beyinsizse 13 piyon bırakana ne demeli? *
4 piyon bırakınca da başarılı oluyordunuz. bunun karşılığı olan resimdeki adam memur kılıklı bi herifti. devletin bu işte bir parmağı olduğundan şüpheleniyorum (bkz: bir gün herkes memur olacak)
adamlar adını bilerek solo test yapmış, biz de kaşınmış koro halinde oynamışız. salaklık bizde afedersin. elaleme o kadar taşak malzemesi vermeye ne gerek vardı??
çocukluğum boyunca kurnazlığı iyi bir halt zannettmemi sağlayan oyun. kurnaz ne be? normal ve başarılı olmaktan daha iyi mi? ya da kurnaz olmanın iki aşama üstü bilgin olmak mıdır? tuhaf yahu...
gırgır cafe'de halen pa$abahçe üretimi olan cam tabla ve misketlerden olu$an bir örneği bulunan, ara sıra çocukluk yıllarına dönmemizi sağlayan, çocukluk yıllarımızda da deliler gibi oynayıp bir bakıma arkada$ ortamında üstünlük sağladığımızı sandığımız, az buz zeka geli$tirmeye yarayan oyun.
özgüven düşmanı bir oyun. çocukluğumu karartan oyun olarak da bilinir.
cunyır otep shamaya (uğraş, didin, ter dök): heyo bitirdim hem de büssürü çividen sadece sekiz tane kaldı mutluyum heeey du bakiim sekiz tane bırakınca ne oluyomuşum ben kesin nobel alıcam* hehehehe-
-gerçeğin surata tokat gibi çarpması-
-nöy? gerizekalı mı? bühühühü bu ne ya benim gözlüğüm bile yok ki? üüü... (alet çantasından çekici kapıp solo testi plastik yumağına çevirme süreci)
eksik parçanın yerine başka bişey koyulunca, * insanın göz zevkini bozup sinir eden, hemen ardından, çıkan taşla o materyalin yeri değiştirilen 80 kuşağı çocuk oyunu.
yanlış hatırlamıyorsam 4'de bıyıklı bi amca vardı, başarılıydı,
1'de einsteine benzer bilgin sıfatlı amca vardı hatta boğazı guatrlı gibi kat kat boğum boğumdu
3te aptal görünümlü ama kurnaz yazan bi genç vardı, kurnaz ne ola ki derdik. 2yi hatırlamıyorum. 5 normaldi. en çok 5 çıkınca uyuz olurdum, vasıfsız vasat ve sıkıcı, ''normal'' ne alaka
6-7-8i de hatırlamıyorum, sonuncusu beyinsizdi sanırım, kafasında huni resmi vardı, ben en çok bunu severdim sevimliydi bu
ha bir de gerizekalı vardı galiba, yoksa yok muydu
bir de oynaken alttan bi darbe gelince hepsi saçılırdı bok gibi kalırdım
