mustafa kemal'i komünist falan sanmaları. kendi ülkesinin kurucu lideri, ülkesinin kendi dinamikleri ile emperyalizme dünyadaki ilk tokadı atmış olmasına rağmen stalin'den, lenin'den, mao'dan che'den yani "elin oğlu"ndan bahsederken ayrı bi heyecanlanmalarıdır.
günümüzde solcuyum diyenlerin bir başka hatası da nerden baksan 40 sene önceki ülke gündemini hala taze tutmaya çalışmaktır. hatta sağcıyım diyenlerle tek ortak özellikleri de budur. sağ sol mu kaldı be kardeşim bitmedi davacılık/yoldaşcılık hezeyanınız.
belki de toplumla beraber düşünmek yerine, topluma akıl vermeye çalışmalarıdır.kendilerine halk aramak yerine, halkla beraber var olamaya çalışsalar bu gün her şey çok farklı olabilirdi.
sanırım muhafazakar kesimi geçmiş dönemde çok baskı altına almış olmaları, kişisel tercihlerine saygı duymamaları ve sırf bu yüzden bir takım insani haklarından mahrum bırakılmaları, cahil ve ezik olduklarını hissettirip aşağılamaları sayabileceğim birkaç konu başlığı. işte bu yüzden halkın büyük bir çoğunluğu ne olursa olsun, alternatif lider kim olursa olsun sol görüşün hakim olduğu partiye oy vermez. ( Tabi bir Ecevit daha çıkmadıkça ) kendi yaptıkları baskılar bugün uğradıkları baskılar olmaya başladı ve korkutma taktiği ile yönetilen bu millet de tekrar bir sol partinin başa geçmesiyle türkçe ezanlar okunacağına, başörtüsü yasağının tekrar geleceğine inanıyor ve bu dinamikle oy kullanıyor. Aslına bakarsanız Türk insanının yada Türk siyasetinin karakteristik özelliği bu sanırım "eğer güç elindeyse güçsüzü ez ve ötekileştir" sağcısı da solcusu da aynı mantıkla hareket ediyor.
din, allah, kitap dememeleri. halbuki ne var sen eğitim vermeye çalışacaksın insanları köle etmek yerine. gavs efendisinin sırtında sırat köprüsünden geçeceğini sanan insana laf anlatıyorsun.
solcuların en büyük hatası, sağcıların en büyük hatasıyla aynıdır. sağcı-solcu gibi bir ayrımın manasızlığına kafa yormamışlardır. insani değerlere, ahlaki davranışlara, hayvan haklarına, sosyal özgürlüklere, dini özgürlüklere, dinsizlik özgürlüklerine saygı duymayı öğrenen kimsenin sağ-sol gibi farklı pencerelerden bakmasına gerek yoktur.
eğer bir hata varsa, solcu kimselerin hassasiyet noktalarını sağcıların üzerinden mukayese etmesidir.
yazarken ister istemez ayrım durumu oldu.
Dine karşı çıkmayı solculuk olarak bilmeleridir. La değmez, bu dingillere laf anlatamazsınız.
Ne marketler ve mağazalar zincirine karşıdırlar, ne de fabrikatörün hayvancılık yapmasına... Ne de köylünün, kırsal kesimin işsiz kalmasına karşıdırlar. Tarla fiyatının 10 katına marketlerden ürün alan solcular avm lere de karşı değildirler.
Milliyetçiliği faşistlikle eş görmeleri. Türkiye'yi Sürekli yabancı yazar, politikacı vs insanların dünya görüşünü baz alarak anlamaya çalışmaları. Ayrımcılığa karşı durma adı altında bilinçli yada bilinçsiz olarak millete ve milli değerlere/kahramanlara düşmanlık etmeleri.
benim tanıdığım solculardan yola çıkarak söyleyim. ukala tavırları, sağcıları hakir görmeleri. insanlar açken onlar hala içkileri yudumlayıp hayal aleminde yaşamaları. kendilerinden olmayanları bağrına basmamaları.
solcu olmaları. en büyük neden. söylemleri aslında halkçı ama ne yazık ki halkçı söylemlerden uzaklaşıp, solculuğun o romantik ve hayalperest dünyasına giriyoruz. toplumu dönüştürmek gibi bir niyetimiz yok herşey yukardan gelsin istiyoruz beylik ahkamlar çekiyoruz. akabinde de kaçınılmaz olarak başarısızlık geliyor. Bu konuda konuşulacak çok şey var buradan yazarak anlatmaya çalışsak 100 bin vuruş yapmamız gerekebilir. Sol komünizmin çocukluk hastalığıdır diye bir kitabı var orada anlatıyor lenin yoldaş.
Solcuların dünya genelindeki seçilmiş iktidar kapsamlarına baktığımızda gördüğümüz manzara çok da iç açıcı değil.
Münferit olarak kendini gösteren birkaç ülkeden ve yine münferit olarak tercihini sol kanattan yana kullanan taşra belediyelerinden ve daha küçük diğer siyasi birimlerinden başka kayda değer bir başarı göremiyoruz.
Dünyanın neresine bakarsanız bakın, solcuların söylemlerinin kulağa hoşgeldiğini, toplum tarafından da kabul gördüğünü ancak bu sempatinin sandıklara yansımadığını görürsünüz.
Zira sol kanadın gerek ülkemizde gerekse uluslararası anlamda yaşadığı en büyük sorun, halktan kopuk idarecileri ve yine halktan kopuk, mesnetsiz ve abartılı eleştiri mekanizmalarıdır. Tabi bunun yanına ultra ütopik dünya görüşlerini ve politik yaklaşımlarını de eklemek gerek.
Sadece dünyada değil ülkemizde de, Radikal gruplar ve köktenciler hariç Kimsenin solla solculukla bir sorunu olduğunu zannetmiyorum. Ama temsilcilerinin hal hareket ve tavırlarının halkı ittiğini de görüyorum.
Açık olmak gerekirse, sol kanadın da kendi içindeki cemaatleştiği ve artık doktrinin, hakiki teşkilatçılar tarafından değil de, hiyerarşik bir yapı dahilinde tepeden inmeler tarafından "öylesine" ayakta tutulduğu kendini iyice göstermektedir.
Esasında soldan, solculuktan beklentilerin ere kemiğe bürünmüş hali, Tunceli'deki Ovacık belediye başkanının davranışlarıdır. Ancak şu da bir gerçektir ki, böyle bir yönetim anlayışı ancak böyle küçük bir yerde icra edilebilir. Bu tür bir yönetim anlayışını büyükşehirlere, metropollere yahut daha kozmopolit bir sosyo kültürel yaşam tarzı olan taşra şehirlerine optimize ettiğinizde başarısız olması kaçınılmazdır.
Hasılı kelam demem o ki, sol artık sağı eleştirmeyi bırakıp kendi içine dçnmelidir ve sağın toplumsal gücünün temel dinamiklerini okuyup analiz ederek solun adalet ve yenilik duygusuyla birleştirebilmelidir. Sağın kötü taraflarını sistem dışı bırakırken iyi taraflarını da içselleştirebilmelidirler.
solcuların en büyük hatası insan sevgisi, değer vermek, hak hukuk tanımak vatansever olmaktır. solcular asla kaybetmez. kaybedenler kendilerini iyiliğe layık görmeyen yığınlardır.
türkiye'de iki türlü solcu olduğundan ikiye ayrılır.
birincisi minik solculardır; bu solcu kesimi genel olarak ulusalcı dediğimiz insanlar oluşturuyor. bu insanlar kongreler düzenliyorlar, dersler veriyorlar ve hatta bazen bildirgeler yayınlayıp "vatanı kurtarıyorlar" ama heyhat, hep boş. başarılı olmaları için azıcık o kongre merkezlerinden çıkmaları ve ropdöşambır giyerek tuttukları o viski bardaklarını biraz dinlendirip dışarı çıkmaları gerekli. böylece halka kendilerinin ne demek istediğini anlatabilirler.
ikincisi anarşist solcular; bu solcular türkiye'yi hala anlayamadılar. türkiye'de halk anarşiyi sevmez, "sallandıracaksın üç beş tanesini bak nasıl duruluyorlar" anlayışı türkiye'de hala değişmedi. bu yüzden öyle kaldırım taşı sökerek, dükkan camları kırarak, bankalara saldırarak solu zirveye taşıyamazsınız. yine bu insanlar sadece birbirlerine propaganda yapıyor ve kendilerini halka anlatamıyorlar.
kısacası türkiye'de solun ortak hatası kendisini halka anlatamamakta ısrar etmesi. yaptıkları bilgilendirmeler ve konferanslar sadece kendilerini bilgilendiriyor. şehirlerin varoş mahallelerinde oturan adam bundan bilgilenmiyor. yani türkün türke propagandası şeklinde olan söz bu sefer solun sola propagandası şeklinde oluyor. işte türkiye solunun hep kaybetmesinin sebebi bu.
ama türk sağı sütten çıkma ak kaşık mı ? böyle olduğunu kimse iddia etmesin. sağcıların en büyük hatası diye başlık açılırsa bunada yazarım.
