ırkçılık yapılmayan tek ülke olarak bilinen, dünyada en çok görülmek istenen ülkeler sıralamasında ilk sırada yer alan bu ülkeye, imkanı olan her insan gider, gitmek ister.
Avakado' ya, deniz mahsüllerine doyar.rom'un, mojito'nun, cuba libre'nin dibine vurur.
Enteresan sokakları, caddeleri, musmutlu, ha babam de babam dans eden, müzik yapan şahane insanları ağzı açık keyifle izler.
Puro tüttürür fosur fosur..
Ama gezi biter, o ülkesine dòner.
Ülkesini sever, vatanına, bayrağına, milli değerlerine olan bağlılığı, yurduna her defasında mutlu ve istekle dönmesine sebep olur.
Bilenler, bilmeyenlere anlatsın!
param olsa turist olarak gidip görmek,
insanlarıyla sohbet etmek istediğim ülke...
not: yurdumu sefile, sapığa,
onun bunun çocuğuna bırakıp gidecek daltaraklardan değilim.
ister mapusunda, ister mezarında da olsam yurdumda olmak tek dileğim.
ne olimposun çocuğuyuz...
ne hiranın çocuğuyuz.
anadolu çocuğuyuz... böyle biline, böyle söylene...
fena bir fikir değildir. solculuk ile alakam olmamasına rağmen gönderirseniz giderim. azcık küba hayatı yaşayalım lan. çocukluğumuzdan beri özeniyoruz o okyanusun kenarında olmasına, ağaç dalı ebatlarındaki purolara falan.
