nacizane tespitim abi. beğenmeyen küfredebilir. sakıncası yok. bugün kendimi çok fena solcu hissediyorum. sırf fikirlerimi paylaştım diye küfür değil, dayak bile yemeye hazırım. o motivasyona sahibim şu an. tam da başlıkta bahsettiğim ruh halini yaşıyorum. o yüzden hemencecik hislerimi şuraya dökeyim siz sözlük camiası da bunları öğrenmiş olun dedim.
mevzubahis ruh haline sol taşakta "öyle bir geçer zaman ki" başlığını görünce giriverdim birden. diziyi de hiç izlemedim halbuki, belki hiç alakası bile yoktur ama bu diziyi görünce aklıma hatırla sevgili geliyor. aynı pudingin laciverdi diye düşünüyorum. diziyi hiç izlemediyseniz şu dakkadan itibaren aynen benim gibi düşünebilirsiniz. sakıncası yok bence. sizi yanlış yönlendirmiş olmaktan rahatsızlık duymam.
velhasıl bu solcu arkadaşlar (anarşist - atatürkçü,aynı zamanda komünist geçnlerden bahsediyorum solcu derken) çektikleri acıları kutsamayı çok seviyorlar gibime geliyor. yani ne bileyim bir kahramanlık hikayeleri olmadığından mdıır bilmiyorum, hep asılanları, vurulanları filan anlatıyorlar. mesela ülkücülerde hiç böyle ağlaklık yok. onlar da tarkan amuaoyum. yanlarında bi kurt eksik. sanırsın ülkücüler bunları çemberin içine aldılar. aynı eski yeşilçam filmlerindeki gibi tokatlaya tokatlaya birbirlerine pasladılar. arka fonda da erol taş kahkahaları.
halbuki öyle değil. sen de biliyorsun bunu ben de biliyorum. üllkücüler bu saçma sapan kahramanlık hikayeleriyle övünmekle ne kadar mallık ediyorsa bu adamlar da bizi eziyler, bizi sikiyler edebiyatıyla o kadar mallık ediyor. bence yani. herkeşin görüşüne ayrı ayrı saygım var benim. grup olunca iş biraz değişiyo.
