Aksine ülkemizdeki en şanslı çocuklardan biridir. Her Özgür ailede büyüyen, fikirleri ve yeteneklerine değer verilen çocuk içinde bulunduğumuz bu toplumun üstüne çıkabilir. Sağ muhafazakar zihniyeti bilirsiniz, sanatçısı bile yoktur. Çıksa bile dibini aydınlatamayan yerel vasat tipler olur genelde.
Belki ülkenin içine edilmiş olduğunun farkına varacağından şanssız olan çocuktur.
Aslında radikal ve partizan bir ailede doğan her çocuk şanssızdır..
Yine de hiçbiri bir görücü usulü evlenmiş, genel olarak en az 3 çocuk sahibi, ortalama eğitim düzeyi sekülerlerden düşük, kadını en fazla ilkokul mezunu ve tek maaşlı bir dinci-tutucu ailede doğup büyümek şanssızlığı etmez.
Evet çok şansızdır bu çocuk çünkü
1) kuran kursunda yada imamhatip yurdunda tecavüze uğramayacaklar.
2) muhtemelen ödevlerine yardım edecek ebeveynlere sahip olacaklar.
3) en az 1 yabancı dili aile içinde öğrenebilecekler.
4) şerefsiz bir çomar okarak yetişme şansına sahip olamayacaklar.
5) anne babasından insan muamelesi görecekler.
6) hurafeden yalan dolandan uzak büyüyecekler.
Çok şansız bu çocuklar.
gey olacakmış, ateist olacakmış.... o en çok kendisi olacak bu yüzden çok şanslı.
annesinden ve babasından sorgulamayı, düşünmeyi, araştırmayı, karşı durmayı öğrenen, biat etmeyi bilmeyen biri neden şansız olsun ki? asıl şanssız olanlar itaat etmeyi öğrenenler.
felsefe okuyabilecek derinliğe ve sorgulamaya sahip, çağdaş ve olunması gereken insan modeli olma ihtimali vardır. babanın zevkine anneyi dövdüğü aileden olmaya yeğdir.
sosyal demokrat bir ailenin ülkücü bir bireyi olarak katılmadığım önerme. insani değerlere sahip olduğun sürece hangi ideolojik görüşe mensup olursan ol saygınsındır.
her genellemenin saçma olacağı gibi buna da bişey yazmak zor. ama insan haklarına, eşitliğine saygılı, geleceğe umutla bakan çocuklardan olmalılar. özgüvenleri yüksek olmalı bu çocukların.
sağcı ya da solcu değilim, bu gün seçim olsa oy kullanmam. anadolunun göç alarak köylükten mahalleliğe terfi etmiş bir kenar mahallesinde, muhafazakar bir aile de büyüdüm. bilenler bilir anadolu da her hangi bir sağcı aileyle solcu ailenin yaşam tarzı arasında hemen hiç fark yoktur. ikisi de ramazanda orucunu tutar, ikisinde de erkekler cumadan cumaya kadınlar beş vakit namaz kılar, ikisinin de giyimi kuşamı, sosyal yaşantısı aynıdır yalnız solcu aile babası arada bi içer tek fark bu.
ancak mesele bu ailelerde büyüyen çocuklara geldiğinde arada büyük bir uçurum vardır. kenar mahalle okullarında okulun en karizmatik erkeği de en güzel kızı da hep solcu (anadolu da solcu demek chp li demektir.)ailelerden çıkar. muhafazakar aile çocukları ne kadar yakışıklı-güzel olurlarsa olsunlar kendilerine bakmayı bilmezler.
en konuşkan en atılgan en ön plandaki çocuklar hep solcu ailelerden çıkar. muhafazakar aile çocuklarındaysa hep bir pısırıklık, çekingenlik hakimdir.. solcu ailelerin çocukları beraber okudukları çocukların evlerine, rahatlıkla girip çıkabilir, aileleriyle oturup güzelce sohbet edebilirken, muhafazakar aile çocuğu arkadaşlarını odasında sessizce ağırlar ve arkadaşlarının ailesiyle muhabbeti utangaç bir hoşbulduk tan ileri gitmez. solcu ailelerin çocukları mezun olduktan sonra(aynı mahalledelerse) bir birlerinden uzun yıllar kopmazken, muhafazar aile çocuklarının yıllarca aynı sınıfta okuduğu çocuklarla muhabbeti mezun olduğu gün biter. devam etse de arada bir dostluk bağı yoktur, anlıktır.
Cehaletten kaynaklanan bir nefret ortamında büyümediği için bir yönden şanssız çocuktur. şanssızdır, çünkü cehalet ve nefretin egemen olduğu bir toplumda yaşamanın zorlukları ile karşılaşacaktır. öte yandan şanslıdır, çünkü çağdaş, duyarlı, merhametli, insan seven adaletli ve bilinçli bir yurttaş olarak cehaletle mücadele gibi onurlu bir işe katılacaktır.
