Yorgun bir asker
kılığında ayakların vardı. Herkes. O, bir ay çiçeğidir
ayı ve çiçeği alınmış, sakalları artık tükenmiş
uzamaktan. Neden evleri yadırgamış ve barbar
gecelerine özlemli. Aslında her yeri uygun sarılara
ve otobüslere.
Birdenbire o sabahlardı, peynirlerin kötü
kâğıtlara sarıldığı dükkânlardı. Önlüklü
kadınların sevinçsiz şarkılarla çocuklar
doğurduğu, yaşamayı isteksizce uzatan. Aysız.
ve çiçeksiz vazgeçmelere boynumuzu uzattığımız.
