sokaktaki evsizlerin soğuktan donacağını düşündüğü ve bundan marazi bir zevk aldığı için sevinmeyen kişidir. sadece sevinir, etrafın bembeyaz olması hoşuna gider. sokaktaki evsizlerinse allah yardımcısı olsundur tabii ki.
en iyisini yapar. onlar evsiz kalırken kendilerini düşünmüşler mi? biz niye düşünelim o zaman ayol? oh kar yağsın da görsünler günlerini. bunlar yüzünden avrupa birliğine giremiyoruz vallahi, kardan çok sokakta yatan insanlar var dışarıda.
-sabah erkenden gideceği bi işi yoktur,
-sıcak bi evi vardır,
-düşünceli biri değildir.
sonuç olacak: çocuktur. bir zamanlar bizim de sevindiğimiz gibi o da şimdi seviniyordur.
insanın ne kadar topluma aykırı olursa olsun bu kıyamette kendini eve attığında inanmadığı allaha gönderme yaparak "allahım sen evsizlere yardım et" diyerek soğuktan işlevini yitirmiş beynini kullanamadan, kalbinden bunu söylediğinde sobada biraz ısındıktan sonra da beynin buzları çözüldüğünde kendine şaşırması durumudur.
o zaman yediğimiz her yemekte,oksijen verdiğimiz her nefeste,güldüğümüz her anda, mutlu olduğumuz her anda, annemizi babamızı her gördüğümüzde, yürüyebildiğimiz her saniyede, su içtiğimiz her zamanda, oturabildiğimiz her dakikada, yaş atlayabildiğimiz her yılda aynı şeyi yapmalıyız. Yapabilen var mı? Bu anlarda başkalarını her zaman bir saniye düşündüğümüz oluyor mu?
kocaman bir sehrin yaz mevsiminde su sıkıntısı cekmeyecegine sevinen bir insan da olabilir.ama bu kara sukrederken evsizlere de dua edilebilir bir mahsuru yoktur.
bu mantıkla yola çıkarsak, dünyanın herhangi bir yerinde açlıktan ve susuzluktan ölen insanlar varken yemek yememek ve su içmemek gerekir. olur mu? olmaz tabii. hayat böyle yaşanmaz çünkü. böyle saçma sapan ajitasyonlarla bir yere varılmaz. senin bu yaptığının facebook'ta 999.999 kişi toplayıp protesto düzenlemekten farkı yok. sokaktaki insanın umurunda mı senin kar hakkında ne düşündüğün? sen kar yağarken oturup ağlasan bir şey değişecek mi onlar açısından? işte bunlar hep kapitalizmin insanlara sistematik olarak aşıladığı öğrenilmiş çaresizliğin sonucu. neymiş efendim kar yağarken sokaktaki insanı düşünüp ağlayacak, üzülecekmiş. ancak vicdanına mastrübasyon yaparsın bu şekilde. başka da bir işe yaramaz.
karın yağışında bile olumsuz bir şeyler bulup sevinemeyen insandan iyidir. bu kişi güzel bir yemek yediğinde de, sevdiği bir filmi izlediğinde de, yağmur altında yürüdüğünde de sevinebilir. *
