derin duygular uyandırabilen bir eylemdir. kişilerin çocukluğunda yaşadıklarının ileriki hayatlarına olan etkiyi pek âLâ keşfedebiliriz.
mahalleye yeni gelmişsinizdir. apartman ve mahalle kültüründen size düşen payı almak ve çocukların dünyasında önemli bir yer edinmek için can atmaktasınızdır. diğer mahelledeki ünüzün burada da size çok iyi işler çıkartacağından şüpheniz yoktur, fakat tek sorun şehir değişikliği olmuştur sizin için. buranın havasına bir türlü alışamadınız ki... akşam üzeri ayazı yemekten hep çekinmişsinizdir...
beklenen an gelip çattığında aklınızda sadece buradaki güzel kızlara artislik yapmaktan başka bir düşünce barınamaz. bunun için en güzel yol ise, mahallenin en bıçkın delikanlısını ilk günden "teke tek gelsene olum! yiyosa!" diyerekten meydan okumanızdır. ancak şöyle bir risk de vardır, yenilirseniz zaten olmayan karizma sıfırın altına kesin düşer; üstüne dayak yeme ihtimali de cabası... futbol dehanızı konuşturmanın vakti gelmiştir artık.
maç taraflı bir kaleci atışıyla başlar ve ilk top mahallenin artisindedir. siz yılmadan peşinden koşarsınız, karşılıklı çalımlar filan... maç kıran kırana geçmektedir. fakat ihmal ettiğiniz bir ayrıntı sizi vurmak üzeredir! ansızın çıkan akşam rüzgarı, sizin bütün bedeninizi alt üst etmektedir siz farkında olmadan. siz oynadıkça beliniz terler, beliniz terledikçe üşümeye başlarsınız. birden bir sancı girer böğrünüze. arkanızı dönersiniz, size taş atan hıyarlara doğru, fakat ortada ne taş vardır ne de hıyar... herkes sizin ihtişamlı futbolunuza hayran kalmış, sizi izlemektedir. birden ikinci sancı girer böbreklerin az üst tarafından! "ulan ibne sen mi atıyorsun taşları göt oğlanı!" diye çıkışırsınız ancak kalenzide golü gördüğünüzün resmi olmuştur bu.
oysa ki gün ne güzel başlamıştı... öğle yemeğinde yediğiniz kuru fasulyenin üstüne inciri de afiyetle götürmüştünüz. ve tabii bir bardak soğuk su! allahım!! hafiften bir koku yayılır... rakibiniz etraftan birinin osurduğunu düşünür laf atar, "lan ipneler osurmayın açık havada bilem kokuyo". kızaran yüzünüzü saklama vaktidir artık. pıtır pıtır efektiyle tutamadığınız gaz; birden cırcıra dönüşüvermiştir. gözünüze kestirdiğiniz kızsa olayı ilk farkeden kişi olup sizi rencide etmeyi bir borç bilmişçesine " yok ya kimse osurmadı! abbas sıçıyo!" "hıhahaha" sesleri eşiliğinde mahalle kariyerinize noktayı koymuşsunuzdur. eve gitsen kaç yazar mına koyyim sıçtın sıçacağın kadar gitme eve maçını oyna! belki rakibi psikolojik etkilersin boklu götünle.
artık ne kariyer vaaar, ne mahalle kızlarıııı, ne futbol topuuuu, sizin adınız artık "boklu abbas"tır. eyvallah olsundur. hele ki bu mahallede 20 yılınızı geçirecek olmanızsa sadece freud un düşüncelerini destekler! alsana psikanaliz ve bok ilişkisi.
(bkz: bir nesil böyle heder oldu)
