sokak ortasına kale kurup maç yapan çoçukların yanından geçerken gelen karşı konulmaz istektir. öyle vurmak dedikse gıcıklığına değil tabii. tam kale arkasından yaklaşırken bastırır özellikle.'lan şu tarafa biri atsa da şöyle artislik bi plase bıraksam' düşüncesiyle perçinlenir. ha geldi ha gelicek diye maymun olur adam yürürken bir uzun, bir kısa adım. hıh hadi be geliyodu az daha lan diye düşünür insan ama bi türlü gelmez işte o top. inadına gelmez sanki. şimdiye kadar hep istedim bunu ama sadece bir kez geldi. ona da nası bi vursuysam heyecan yapıp top geriye gitti .mına koyim. çoçukta topunu kurtarmak için arabanın önüne attı kendini eziliyordu az daha. ama allah'tan pek bir şey olmadı. ayağı kırılmıştı sadece. bakma böyle yazdığıma çok üzülmüştüm. bir de bi ton küfür yedik tabii çoçuklardan. o gün, bugundür hiç dokunmam toplara. gelip geçerler, zerre kıpırdatmam ayağımı...
genelde at bakayim abinin kıllı göğsüne şeklinde başlar bu istek. çocuklar da oyunlarını yarıda kesip mecburen topu atarlar kıl torbasına. belki böyle tipler şimdilerde kalmamıştır ama bizim nesil çok çekmiştir bu kıllı abilerden.
çocukluğunda o yollardan geçmiş kişiler nasıl abilik yapacağını empati kurarak bulabilir. tutupta maçın ortasında maçı bölmek olmaz. anında koyarlar postayı, o boy o posla rezil olursunuz. he şöyle alman kale, 9 aylık tarzı oyunlarda oyun bölünebilir. hatta karşıdan gelirken giriş cümlesi olarak sal gelsin kullanılabilir. onlarla aynı dili konusarak onlarla yani küçüklüğünüzle anlaşmak mümkündür. yok lan ben o kadar salak mıydım deme şimdi kendi kendine. ne borsa bilirdin, ne parite, ne anal ne de kanal falan filan.. hele bide sokaktan onlara göre ablalar, kendinize göre potansiyel manitalar geçerken çocuklara topu hatunların geçtiği yere attırırsınız hatun kişide topa vurur geçerken o anda patlatıcaksın espriyi 'ordan çok güzel golleri var' diye ama bide veletler ibneliğe vurusa işi, al işte bütün mahalleye rezilsin, işte o anda içine doğru sıçma eylemi gerçekleşir.
annemin artık alışmış olduğum huyudur.nedense top hep onun ayağına gelir.*o da memnuniyetle topu çocuklara atar.mahalledeki çocuklarda alıştı annemi gördüklerinde pas atıyorlar.
bu isteği bir kere gerçekleştirdim. oynayan çocuklardan biri "bıraksana lan" deyiverince bir daha bu istek gerçekleşmedi. korktum lan çocuktan. döverdim de şimdi anası var babası var kim uğraşacak.
bazı haylaz çocuklar vardır ki topa vurduğunuza pişman edebilir.
abi şu topu atar mısın? dediğinde nereden bilebilirsiniz ki top'un içinde taş olduğunu!
