sokakta yabancı dil konuşulması esnasında duyulan o garip hissi kat be kat uyandıran hadise. öncelike "benim hakkımda mı konusuyorlar lan" şüpheciliği vardır kişinin aklında, daha sonra "küfür mü ediyo bu serefsiz" akla gelir. insanı en cok kıllandıran sahne ise bir alışveriş esnasında tezgahtarların kendi aralarında bu şekilde konuşmasıdır ki bu bir iş çevirildiği, bir komploya kurban gittiği hissi uyandırır. almanya'ya gidip tek kelime almanca öğrenmeden senelerini geçiren insanlarımızın olduğunu düşününce bu inat normal karşılanmalıdır. ama itici olduğu konusunda hemfikir olmak lazım. toplu ortamda kulağa birşeyler fısıldamakla bunun arasında hiçbir fark yoktur.
- Bir mahsuru mu vardı bayım?
+ Evet, neden olmasın?
- Nedir sizi iğdiş eden bu konuda?
+ Topraklarımı haczediyorsun bu tavrınla?
- Peki ya siz benim özüme tecavüz etmiyor musunuz?
+ ...
***
Kültür nereden gelirse gelsin, şimal-cenup-şark-garp'dan; oluyor işte, öteki daha müreffeh denilse de. Ondan olmayan alınamıyor içine ve adapte edilemiyor içreliğine. işimize geldi mi hepimiz 'insan' oluveriyoruz da, çıkarlar söz konusu olduğunda bakın orada birden sen, o, diğeri, yanındaki, karşındaki 'öteki' oluveriyor-olduruluveriliyor, itekleniveriyor en acı hallerde.
Hep yazıyorum ve bazılarından da okuyorum, aynı düşünmenin verdiği mutluluk ve tatmin ile; empati şart diye ama, bu fukaralığımızı da görmek ayrı yara açıyor bende. Empatimiz yok. Kızmak da ayrı bir suç oluyor aslında, dünya düzeninin çarkları o kadar keskin ki, düzene diş bilemek, ayak sürümek ayrı cesaret ister, kahraman rolüne soyunmak gerektirir.
O yüzden bu düzende nasıl kızasınız bir anlamda da karşınızdakine?..
Sarmallar sarmalı, kaybolmadan çözsene, haydi ?
Tek tip olma koşulu sarmış her yanımızı, içinde bulunduğunun kalıbını alma zorunluluğu ve iticiliği... özgünlük yok, dolayısı ile yaratıcılık yok demek oluyor bu! Ayrıca var olan değişikliği de koruyamamak, haksızlık etmek oluyor son tahlilde, başlığa münhasır.
Enternasyonel bir dünya dediniz değil mi?
istediğinizi verebildiniz mi?
Veremediğinizi neden almak istersiniz peki?
faşist ve benim istemediğimi yaparsan yok olmalısın zihniyeti ile büyümüş neslin şaşırdığı olay. amerika'ya avrupa'ya giden türklerin sokakta türkçe konuşması kadar doğal bir olaydır. şahsen bir türk arkadaşımla amerika'ya gitsem dostumla ingilizce konuşmayı aptallık olarak görürüm.
-ben bir kürdüm ve kürtçe konuşuyorum..çok utanıyorum.
+hadi arkadaşımıza sevildiğini ve değer gördüğünü hissettrielim..seni seviyoruz glue.
+seni seviyoruuuuz glueeee..
+şimdi bize bu durumun işini gücünü nasıl etkilediğini anlat glue..ama unutma hata senin değil, kimse seni yargılamayacak.
-ben..ben..yapamıycam..böhüüeee!
aslında önyargılı olmamaya çalışmak lazım ama pek mümkün değil bu. Kurtuluşa giden bir belediye otobüsünde yaşları 75-80 civarında iki tane rum yada ermeni * kadının kırık dökük olmasına rağmen gidecekleri yere kadar türkçe sohbet ettiklerini gördükten sonra mümkün değil yani. tabi bu bir saygı meselesi. türkçe bildiği halde toplum içinde başka bir dil konuşmak olsa olsa tümseklik yapmak içindir. ve zamanı gelince bu tümsek bir şekilde düzeltilir. *
Niçin almanca konuşulunca rahatsız olmuyoruz da kürtçe konuşulunca rahatsız oluyoruz sorusunu da beraberinde getiren etnik hadise.
Madem bu sorunun muhattabı kürtler değil de benim, o zaman bir zahmet cevabını da ben vereyim.
Bu ülkede bir alman sorunu yoktur. Almanya'da türklerin almanlar tarafından yakılıyor olmaları çok farklı bir tartışmanın konusudur. Hiçbir alman türkiye'ye gelip sokak ortasında bağıra çağıra "biji apo" diye bağırmaz, çünkü götü yemez. Ha, gidip dağlardaki teröristlere destek olurlar, o ayrı, o da onların ayrıca ibne olduklarını gösterir ki, bugün sokaktaki alman türkiye'deki kürt sorunuyla pek de ilgilenmez.
Şahsen almanların sokakta almanca konuşmalarından hoşnut değilim, nasıl ki angela merkel almanya'daki okullarda türkçe konuşulmasından hoşnut değilse, ben de türkiye'deki almanların bizim dilimizi öğrenme taraftarıyım.
Hoşnutsuzluk ile tedirginliği birbirinden ayırt edemeyen bir zihniyetle bu konuyu tartışmak zaten abesle iştigaldir.
Kaldı ki, lafımızı götünden anlayan bünyelerin buna tepki vermeleri de doğaldır, çünkü ne demek istediğimizi oturup düşüneceği yerde, bizi doğrudan faşistlikle suçluyor. Faşist olsaydık eğer, hiç endişeniz olmasın, buralarda fikir mücadelesi yapmakla uğraşmaz, çıkar sokak sokak kürt avlardık, kimse de buna engel olamazdı. işte bu ince noktayı ayırt edemediğiniz için, kendi halkınızın tedirginliğini, yani açıkça korkusunu düşünmek yerine, bebek katilini gizli ya da alenen destekleyenlerin haklarını savunmayı entellik sanıyorsunuz, medeniyet sanıyorsunuz.
Dedik ki, van'da, hakkari'de gösteri yapanları, polis taşlayanları, ellerinde teröristin bayrak diye sarıldığı paçavrayı sallayan yöre halkını gören sokaktaki vatandaş elbette sokakta kürtçe konuşulmasından tedirgin olacaktır.
Bakın tedirginlik diyorum, angutlar için tekrar yazıyorum t-e-d-i-r-g-i-n-l-i-k.
Kürtçem olmadığı için maalesef kürtçe yazamıyorum, bilenler lütfen yazsınlar, ki aradaki fark anlaşılsın.
Şu dakikadan sonra birşeyi sevmemek ile birşeyden korkmak arasındaki farkı size öğretmek zorunda kalacaksak, o zaman bunları hiç tartışmayalım, taaa en başa dönelim size türkçeyi öğretelim ki anlatılmak isteneni rahatça anlayabilesiniz.
Yalnız bir hususu belirtmeden geçmek haksızlık olur, değerli bir yazar arkadaşımız, verdiği bilgi ile hatamızı düzeltti, bunu da burada belirtmek boynumuzun borcudur.
Darp edilen, zarar verilen bir kürt gösterin demiştik. Diyarbakırlı bir vatandaşın dövüldüğünü, polis tarafından hırpalandığını haber verdi.
Bu durum da, en az kürtçeden tedirgin olunduğu kadar tedirgin etmektedir insanları. Çünkü bizim kastettiğimiz bu değil. Bu alenen faşizmdir, biz bunu tasvip etmiyoruz, asla da etmeyiz.
Ayrıca herhangi bir reise de bağlı değiliz. Tek reisimiz var : Mustafa Kemal Atatürk.
kürtçe bilmediğinizi bile bile kürtçe konuşuyorlarsa rahatsızlık vericidir, alay ediyorlardır. ama yok kendi aralarında konuşuyorlarsa bu kimseyi ilgilendirmez.
arapça, ingilizce ya da fransızca konuşan insanların verdiği rahatsızlık hissinin aynısını veren durumdur. insanlara başka ülkede yaşıyormuş hissini vermekten öte zararlı bir etkisi olmaz.
kurtlere hic bizaman lafimiz olamaz arada almanca konusanlar ornek verilmistir,onlara neden tepki verilmediginden cunku onlar turkiyede dogmamislardir sadece 1 ayligina ulkeye turist olarak gelmistirler 1 ayda da turkce konusmalarini istemek ayip olur. ama kurtleri severim merttir pek cogu ama sokakta kendi aralarinda turkce bilmelerine ragmen kurtce konusmalarina kizarim. yoksa onlar da tabiki insandir. onlara da saygi duyulmasi gerekir. ama turkce biliyorken kurtce konusmalarini sevmem bir tek.
istanbul`da yaşayıpta hayatında boğazı görmeyen insanların olduğu düşünülürse, sokakta kürtçe konuşulmasını yadırgayan tiplerin mevcudiyeti çokta şaşırtmıyor beni. bir ülkenin resmi dilinden başka lisan bilmeyenlerin, aynı topraklarda yaşadığı kişilerin kendisi gibi olmamasını kabullenmemesi tamamiyle kişiseldir, çokta takmamak gerekir.
kimilerine göre en güzel kürt sınıfına girememiş insanlardır, (en güzel kürt ne lan ?) nasıl istiyorsa öyle konuşur, türkçe konuşmuyor olması bu ülkeyi sevmediğini mi gösterir?
bu olayı incelerken unutulan ufak tefek ayrıntılar var. gerçekler de çoğu zaman ayrıntılarda gizlidir ya...
olaya şu şekilde yaklaşmak gerek diyerek giriş-gelişme ve sonuç bölümünde analizler sunanlar diyorlar ki, niçin almanca konuşulunca rahatsız olmuyoruz da, kürtçe konuşunca rahatsız oluyoruz? çok güzel bir bakış açısı, tebrik ettim. fakat; bu sorunun muhtabı halkların kardeşliğinden yana olan bizler değil, kendisidir! sen bunun cevabını vermelisin!
almanya'da kendi halkının evleri yanıyor, posta kutularına kibritler konuyor, sen onları sevmeye devam diyorsun.
senin haritanı değiştiren, hayali ülkeler yerleştiren amerika'nın, ilgiltere'nin, italya'nın, israil'in bokunu yiyorsun, seviyorsun, onların konuşmasından rahatsızlık duymuyorsun, ama kürtçe olunca tedirgin oluyorsun. niçin? işte bu niçin sorusu bu şekilde kullanılmalıdır. bunlar sorulmalıdır!
bir yanda en basit örneği ile, 250 binden fazla insanımızın şehit olduğu çanakkale; bir tarafta en basit örneği ile 250 binden fazla atamızı öldürenler...
sen kimi sevmen gerektiğini bilmiyorsun, mesele de bu zaten.
kürtler kavgacı, ay çok pisler, krolar, dersen kürtler s.ker de seni afedersin. sen yapmadıklarını yapmış gibi gösterirsen yaparlar. dokuza çıkan ad, inmez sekize...
sokakta kürt olduğu için dövülen gençleri mi soruyorsun? ocağına git, reis abilerin anlatsın sana kahramanlık öykülerini...
özgürlükler ülkesi olan türkiyede hiç bir tepki ile karşılanmayan zira sık sık karşılaşılan bir durumdur.
italya'da fransız asıllı zenciler .ötleri yiyorsa fransızca konuşsunlardır.
amerika'da polis tarafından yapılan sorguda .ötünüz yiyorsa bir ulusal dilinizi kullanınızdır, copu poponuzdan çıkarmak iki gününüzü alabilir.
ama halihazırdaki durumda acitasyonda son noktaya ulaşan bölücü güçler bir türk - kürt ayrımını alevlendirmek için bu tarz konuları gündeme getirmektedir.
ben bu ülkede kürt olduğu için serzenişte bulunan tek bir vatandaş tanımadım zira onlara heryerde rastalayabilirsiniz, bir emniyet müdürü, bir öğretmen, bir bürokrat, bir doktor, bir akademisyen...
gereksiz bir tartışma konusudur. bu kadar büyütmek yerine rahatsız olan arkadaşlar gidip kürtçe öğrensinler bu vesileyle hem sokakta kürtçe konuşanları anlayabilirler hemde ülkede yaşayan en önemli kültürü tanıma şansı elde ederler. kürtçe öğrenmek isteyenlerede sözlüğe kürtçe entry girip açıklamasını yaparak yardımcı olabilirim.
almanya'da vatandaşlarını diri diri yakan insanların dilini sokakta duymak yadırganmıyorsa (tabi avrupalıya yalakalık da olabilir bu, bilinmez.) kürtçeyi duymak neden yadırgansın ki?
halkların kardeşliğine inanmıyorsak hatırlatmak gerekir ki türk'ün türk'ten başka dostu yoktur zaten. türkiye'nin dört bir yanı düşmanla çevrilidir. bunu dile getiren her türk iç mihrak, her yabancı dış mihraktır.
bu bağlamda her yabancıyı düşman addeden bir toplumda bir alman'ı konuşurken duymak ile bir kürt'ü konuşurken duymak da aynı şey olmalıdır. düşmansa ikisi de düşman, dostsa ikisi de dost.
kör yazarlarımız için edit: alman burada örnek olarak verilmiştir. glue sokakta almanca da konuşur örneğin. bunu düşünerek vermiştir örneğini. (iyi ki alman dedik be.)
Sokakta göçmen olup pomakça *,yugoslavca vb. birçok dil konuşan kişilere rastlamakla aynı olan durumdur, neden bunları konuşan insanlara çok sevecen davranılırken kürtçe konuşan insanlarımız dışlanıyor, direk terörist damgası yiyor sorusunu aklıma getiyor bu durum, zira eğer sessiz bir şekilde konuşuyorsa bundan konuşan değil rahatsız olan bünyeler utansın, herkesin en doğal hakkı kendi dilini konuşmak fakat üç kişilik bir grubun yüz kişilik bir otobüsün duyacağı şekilde kürtçe konuşması hiç hoş değil tabi ki, ben de karşıyım ama sadece kürtçe konuşan insanlara rastlamak rahatsızlık veriyorsa kulağını tıka kardeşim, her fırsatta eşitlik, özgürlük diye k.çını yırtan bazı güruhlar bunun da bir kişi özgürlüğü olduğunu unutuyorlar sanırım.
