Ilginç olan bir durum şudur ki; şimdikiler hiç de durumlarından şikayetçi değiller, hatta gayet mutlu neşeliler. Bilgisayarda internetteN sınırsız film-çizgi film izleme, apartman katlarında birbirlerinin evine gidip bir oda dolusu oyuncaklarla oynama vs... ama bir bilseler, zamanda yolculuğa çıkıp bizim oynadığımız toprak sokakların tadına varsalar eminim bunalıma girerler.
şimdikiler kısmındaki çocuklar da sokaklarda geçiriyor çocukluklarını. san andreas sokaklarında hesoyam nidaları ve aa bak kadın çıplak hıhıhıhı eşliğinde geçiriyorlar *** .
akşam annelerimizin eve gelmemiz için balkondan delice ismimizi çığırdığı, tadından ayrılıp bir türlü eve gelemediğimiz, hiç bitmesin istediğimiz çocukluklardır. şimdikiler ise dijital dünyanın esaretinden kurtulup sokağa çıkmayı başarsa da ancak internet kafelere gitmek içindir. ötesi yoktur.
