günümüzde olan dürüm.
şimdi sokak dediğin evinin önüdür. bir nevi evin devamı.
buraya sandalye atıp oturabilmelisin, duvara oturup çekirdek yiyebilmelisin.
bi kaç kişi bir araya gelip sohbet edebilmelisin.
bunların hepsi artık ayıp.
çok saçma.
çünkü benim canım sıkılıyor amege. herkes eve kapanmış. sokaklar bomboş.
avm ye gidiyosun, kimseyi tanımıyorsun, herkeş yabancı, cafeler desen öyle.
oysaki aynı sokakta oturan insanlar birbirleriyle havadan sudan konuşabilmeli, sokakta ufak eğglenceler yapabilmeli. top valeybol falan.
