ergenliğini bağıra bağıra yaşayan liseli guruhtur. insanların tepkilerini umursamadan anıra anıra, böğüre böğüre ilerler otobüs veya minibüs duraklarına. evde oturanlar arasında hasta var mı, bebek var mı acaba bu gırtlağımızdan çıkan böğürtü başklarını rahatsız eder mi hiç akıllarına gelmez. gençler ya kanları kaynıyor ya deli fişekler ya. ben o fişeği varya neyse..
genelde bu güruh kızlı erkekli ilerler, kızlar kolkola erkekerler ise sokağa yayılarak durağa ulaşma çabasındadırlar. kavgaya gidiyorlar sanki havaları vardır. boştur.
son olarak bağırırlar, böğürürler ve umursamaz bir şekilde ilerlerler.
bunların bir de otobüslere binme durumları vardır ki facia gibidir. gürültüleriyle otobüsteki insanları yıldırırlar ve yolculardan biri sakin olun gençler diyerek onları bir anlık da olsa susturur. *
bindikten sonra içgüdüsel olarak bunlar tramvayların en arkasına giderler ve yolculardan biri onları uyarmadığı sürece götlerini yırta yırta bağırıp çağırıp kendi aralarında salakça şakalar falan yaparlar, pek dışarıdan birilerini sikledikleri söylenemez.
genelde alışveriş merkezlerinde ya da sokaklarda dolaşırken rastlamak mümkündür. 14 yaş ve civarında lisenin ilk heyecanıyla kalabalık halinde gelmişlerdir ve bağıra bağıra konuşarak acayip dikkat çekerler.* insanların kınayıcı ve "ne yapıyor bunlar?" şeklindeki soru dolu bakışlarına aldırmadan eylemlerine devam ederler. düşünmüyor değilim hani "biz de ilk liseye başladığımızda böyle miydik acaba?" diye ama değildik efendim.
(bkz: yeni nesilin bozularak gelmesi)
seslerini kullanma yeteneklerini keşfetmenin verdiği çoşkuyla seslerini ayarlama sıkıntısı çeken gruptur, anam o çatallaşmaış sesleriyle henüz ne kalın ne de ince hiç bir boka benzemeyen o ses tonlarıyla geçtikleri yeri, yaşadıkları olayları anlatırkene, yıkıp geçerler.
ne kadar kızsak, eleştirsek de neredeyse hepimizin bir zamanlar içinde bulunmuş olduğumuz güruhtur.
lise zamanları... arkadaş ortamı... sürekli oluşan espri yapma isteği. her yaptığınız espriye gülen arkadaş ortamı. haliyle bunlar toplanınca zaman - mekan dinlemeden bağıra bağıra konuşmak gelir içlerinden.
üniversiteden sonra hatırlarlar o anılarını. eğer hala görüştükleri liseden arkadaşları varsa söyleyip söyleyip gülerler.
