bazen trajikomik laflardır.örneğin,
ankara'ya yeni gelinmiştir. kız arkadaşlarla anıtkabir ziyaret edilecektir. kaldırımda anıtkabir'e doğru yol almakta olan 3 kızdan birisi biraz iricedir, balık etlidir. diğer ikisi olsa olsa hamsi.
karşıdan gelen 4 apaçiden biri sözü alır ve tam bu balık kızımızın yanından geçecekken bombayı patlatır.
-vay vay vay...kız dediğin böyle olacak. vurdummu ses çıkacak!
arkadaşım kızın şişko olduğunu ima ederek, senin gibi birinin laf atması sebebiyle zaten depresyona girmeye meğillenen kızın moralinin içine ettin. peki vurmak murmak? bu ne şiddet ne celal!
yaya : teker dönüyor bayan
üstü açık arabadaki kırmızı ışık mağduru bayan : o dingil sana girse sende dönersin.
yaya : (hangi yaya)
(bkz: o ben degilim)
gül gül öldüren laflardır (!). bağyan uuser'larımız komik bulup yazdıklarına göre fena değiller onlar için galiba. neyse biz de laik ve kültürlü kişiliğimize zarar gelmesin diye laf atmıyorduk filan. atıcam ! yazdım buraya, atıcam!
benim için şehir efsanesi olan bir olay. yaşanıp yaşanmadığından emin değilim.
daha önce hiçbir kıza laf atmamış, anadolu çocuğu, dindar sayılabilecek bir abimiz; arkadaşlarının verdiği gazla otobüs durağına, orada gördüğü kıza laf atmak için gider.
