istiklal caddesinde kaygısız ilerlerken iri kıyım saçları az biraz dökülmüş uzun boylu bir abi olanca sesiyle haykıryordu. öyle güzel bir şiir okudu ki anlatamam. ama ezberleyemedim. kendisine sormaya da çekindim. yaklaşık 3 yıl oldu ama hala pişmanlığını yaşarım okuduğu şiiri bulamamanın ve kendisine soramamanın.
tam bilmiyorum ama "sen tanıdığım en güzel hayat kadınısın istanbul" gibi bir cümle vardı şiirde.
ve işte tanım: o gün o caddede o şiiri okuyan abidir.
bahsedilen süper adam yücel yarımbatman'dır. üniversiteye geldiğim ilk sene beni de istiklalde yakalamış ve muhteşem bir şiir okumuştur. anlattığı öyküsünün ardından cebimdeki son 10 tl'ye imzalı kitabını aldığım şairdir. 2011'den bu yana kendisini göremedim. eserlerini buldukça takip ediyorum.
