işin gücün ortasında kulağa gelen sıradan melodiler bile mühimdir. koşturmacanın tam ortasında onlar vardır. yaşamı farkettirler, bazen de umut olur, günü şenlendirirler. bozuk paradan fazlasını hakederler.
üçe ayrılır bunlar. birincisi, hakikaten de insanın içine işleyen melodiler çalan, müzikten anladığı her halinden belli olan kişilerdir. etrafında onlarca kişinin toplandığını görürsünüz.
ikinci tür, gitarı eline alıp bir zik çalamadığı halde çalıyormuş gibi yapan ergenlerdir. bunlar 'sevdan bir ateş' çalar, 'akdeniz akşamları' çalar filan. yani aslında amaç akşamüstü sahilde gitar çalan kopilin amacıyla aynıdır.
üçüncü tür en berbat tür olup, genel olarak müzikten zerre anlamadığı halde 'sağlam para var bu işte hacı' diyen çingene çocuklardan oluşur. o kadar kötü çalarlar ki, kendi bestesini çalıyor sanırsınız. bu türün örneklerini sıkça görmüşsünüzdür. benim vereceğim örnek eskişehir köprübaşı'nda flüt çalan gülenay kılıklı genç. gerçekten berbat.
tunalıhilmi caddesinde yaz boyu görebileceğiniz insanlar. çoğu gitar çalar. bunlardan bazıları üç beş akorla neredeyse tüm dünya melodilerini çalabilecek yeteneğe sahiptir.
Piyasada 2 kuruşu olup eline mikrofonu alan ve album adı altında sacma sapan bısey yapan ısmınde muzısyen enstürman çalan sanatcı hatta assolist olarak adlandıran,ama muzikden tınıdan kulakdan bir haber olan insanların aksine.Genelde tek enstürmanla geçtigimiz noktadan bütün sazları kulagımza getirebilen,o akustik müzigin tadını adımlarmızla pekiştirebilen,genelde masum yüzlü,sırdan gibi gözüken ama içinde cevherler barından insan modeli.
ayni anda birkac muzik aletini calabilenler, muzik aleti olmadigi icin tencere tabak bardak yada kova vs kullananlar. yahut inanilmaz beatbox yapanlar.
