her şehirde türlü türlü hatıraya tanıklık etmiştir.
rahmetli anneciğim evde herkes uyuyup ışıklar kapandıktan sonra sokak lambası ışığında ders çalışırmış.
Kapkaranlık bir yeri tek başına loş ışıklarıyla aydınlatıyor olmalarının getirdiği duygudan mı bilmiyorum ancak nedense iyi hissettiren ve sevdiğimdir.
şuan sahur vaktinde yağan karla birlikte uzaktan uzağa bakıp hal hatır sorduğum arkadaş gibi, sokak lambası ve kar ayrıca necip fazıl'ın kaldırımlar'ı eklenince bayağı güzel oluyor ama bu kadar yeter, çay soğumasın.
Geceleri sokakta sürekli olarak yanıp sönmesi korkutucudur ancak çocukken sokakta oynadığımız oyunlarda büyük işlevi vardır. Ha bir de kar yağarken çok güzel görünüyor..
yıllar geçiyor, insanlar gelip gidiyor. bakış açıları değişiyor, fikirler evriliyor. hastalıklar geliyor, ömürler bitiyor.
tek bir şey değişmiyor, sokağın karşısındaki sokak lambası ve 5. katın camından ona bakan boş gözler. başka bir sokak lambasına başka bir evin camından bakmayı çok isterdim. insan bazen göz göze geldiği sokak lambasını bile seçemiyor, aciziz.
Uzun süre yanan sokak lambalarının belli aralıklarla sönerek kendisini soğutup dinlendirmeye aldığını duydum. Lamba bile yoruluyorsa biz bu hayatta ne yplm yrbbm ya rslallh.
Teknik olarak sokakları aydınlatan bir lamba. Edebi anlamda çok şair sokak lambalarına anlamlar yükler. Misal sokak lambası altında ders çalışan 317 şeref vardır. Mahmut hocasının verdiği paltoyla soğuk kış günlerinde ders çalışan 317 şeref. Evet.
