Oldukça doğal ve insani bir refleks. Şu ucubeler insanı bazen öyle bi raddeye getiriyorlarki, yapacak başka şey kalmıyor. Ulan ben mecbur muyum bu itleri sevmeye ve bunlardan korkmamaya? Ki çok ta insanın elinde olan bi durum değildir bu, korkuyorsanız korkuyorsunuzdur.
Yahu ben sabahın köründe kalkıp işime gidiyorum, nerdeyse her sabah 3-5 tanesi çeviriyor etrafı. Sırf bu yüzden evden 5-10 dakika erken çıkıyorum. Hayır it yani sonuçta, sağı solu belli mi olur? Bir gün ısırıp birine zarar verdiklerinde hesabını kim verecek? O da korkmasaydı da sevseydi mi diyeceksiniz?
Bu akşam yine eve gelirken çevirdiler etrafı. Bu sefer daha bi kızgın gibiydiler. Çantamı çıkarıp savurmaya başladım -ki bu esnada ordan geçen bir karı vay efendim niye zarar vermeye çalışıyormuşum, ben bir şey yapmasam onlar da zarar vermezlermiş diye çıkışmasın mi? Hayır, bi tane çaksam ağızlarına ben suçlu oluyorum, işe bak.
Hulasa, böyle bir vaziyet içinde gayet meşru ve haklıdır kopeklere siddet uygulamak... başlarım itine. Canımızdan kıymetli mi...
Eğer köpeklerden korkuyorsanız; onlarla göz teması kurmamaya özen gösterin. korkuyu zihninizden uzaklaştırıp rahatlamaya çalışın. Çünkü korkunuzu ya da içinde bulunduğunuz o panik ruh halini hissederler. Bir düşünsenize, tüm gün sokaktalar. açlar susuzlar tek dertleri yemek ya da barınacak yer bulabilmek. Buna rağmen bir ruh hastası gelip vuruyor, taş atıyor, sopa fırlatıyor. Kim bilir daha önce nasıl insanlar ile karşılaştı o hayvanlar. Konuşamıyorlar ki dertlerini anlatabilsinler. Lütfen O hayvanlara kötü davranmayın inanın onlar, sizden daha çok korkuyorlar. Panik yapmamaya çalışın çünkü sizin Yansıttığınız Kötü enerjiyi bir tehdit olarak algılayabilirler. Kendilerini savunma ihtiyacı hissederler çünkü dediğim gibi aslında sadece korkuyorlar.
