Ne demiştim şarapları diplerken? Evet tokayı sevmediğin belliydi zaten, saçların kısaydı çünkü. Belki de tokaya inat kestirmiştin saçlarını. Ya o gözyaşın? Hani bir damla yanağından süzülüp suya karışmadan inci tanesi gibi parıldayarak çiş kokulu sokağın bir yerinde kaybolmuştu. için temiz be. Dışının ne önemi var ki? Ah, niceleri var ki içi de dışı da pis. Bedenini temizler kişioğlu. Ya ruhunu nasıl temizler ki? Bir Ayşe Teyze Ace si alıp ruhunu bastırır mı bir leğende? Sonra pırıl pırıl alıp giyer mi, giyebilir mi yeniden? Hem sonra nereye asılır ki kuruması için bir ruh? Balkon demirlerine gerili bir ipe mi? Yok... Bence en iyisi bu. Yani senin yöntemin. Bir sokak arası, bir kedi ve bir de yanan cılız ateşin karşısında temizler insan ruhunu. Kurular, durular ve yeniden giyip karışır kendine yeniden. *
