müthiş bir eylem açıkcası. gerçi şömine olsaydı tutkulu bir romantiğin çekici bir aktivitesi idi , ortamda daha iş yapardı ama soba olunca halksın. bizdensin sıradansın abi. gene de cansın.
aylardan kar mevsimi sobada çıtır çıtır bir ses yeni atılmış odunlar çıtırdıyor sene kışın en son hatırladığımız yaman hali 86-87 kışı okula gitmeyeceksiniz yarın çünkü kar adam boyu istanbul da her zamanın aksine balkanlardan değil de sibiryadan gelmiş hava bulutları pencereyi açıyorsunuz kar yağmış gece sessizliği, bilen bilir çok güzel bir sessizliktir o hatta size bir şey daha hatırlatayım o kadar soğurdu ki hava apartmanların önünden geçmeye korkardık uzun buzlar oluşurdu sobada kestane olur gözleme olur soba alt kapağını açın bakalım korlanmış ateş ve güzel bir sucuk ekmeğin arasına koymadan önce çatal ile kızartıyoruz ekmeğine içine alıyoruz soba demişken çayda demlenir yanına gece gece nerden çıktı bu soba susayım ben en iyisi.
soğuk bir kış gecesi, salonun köşesindeki gramofondan bach'ın double violin concerto'sunu açtıktan sonra bir fincan kahve ile beraber sallanan ahşap bir sandalyeye oturup çatır çutur yanan odunların bulunduğu şöminenin karşısında das kapital okumanın yanında bir hiçtir.
sobanın yanında yapılmaması gereken eylemlerden sadece iki tanesidir.
1- Sıcaktan çikolata eriyerek; elinizi, yüzünüzü, giysilerinizi batırabilir. Hatta çikolatayı yemek kısmet olmayabilir. Hatta ve hatta o an ki eriyen çikolatanın verdiği heyecanla kızgın sobaya bile yapışabilirsiniz.
2- Sobadan çıkan sıcak hava akımının büyüsüne kapılarak rüya alemine dalabilirsiniz.
