yorgunluğudur. aile evimde hiç kömür sobamız olmamıştı, öğrenci evinde ise bir dönem kullanmıştık. kendisine tapıyorum, sabaha karşı inceden üşüttüğü o ana bile bayılıyordum. lakin zordu temizlemesi, kovasını değiştirmesi.
Biraz zahmeti oluyor ama eksiği olduğunu düşünmüyorum. Sonuçta yüzyıllardır kullanılmış yani bu soba. Hala da kullanılıyor. Oda sabaha karşı hemen öyle soğumuyor yeterli odun ve kömür olursa. Yalıtım da iyiyse sabah 08.00 gibi falan soğuk oluyor. O saate de kalkıp sobayı yakarsın zaten.
Bunun dışında ateş yani, tehlikeli olduğunu düşünüyorum. Sobanın altını da gece kapatmak yanlış. Zehirlenme oluyor dikkat etmek lazım.
nostaljik bir anı olarak özleniyor. insanlar özlemekte haklılar. çünkü soba samimiyeti, aile bireylerinin birarada olmasını sağlayan en önemli faktördü. ancak bilenler bilir sobayı yakan kişi - bu genelde anneydi- kovaları doldururken kuruma bulanır, taşırken bel ağrısına tutulurdu. ayrıca tek yanan soba salondaki değildi. haftada bir banyo kazanı içinde ayrı uğraşılırdı . diğer odalara girilemez, evin yüzde 80' i atıl olurdu. o yüzden eminim anneler sobalı günleri hiç özlemiyorlar. özleyen o dönemde soba yanına kıvrılan, portakal kabuklarının kokusuyla uyuyan bizleriz.
