kaçınılmaz bir gerçektir. kışın uyumadan önce odayı karanlığa boğarsın hani.hani soğuk yatağın içine girersin böyle "uuuv. uuuv" diye diye. sonra yatak ısınır. sadece sıfatın soğuk kalır. burnunun ucu.soba deliğinden yukarıya , tavanın en ücra köşelerine , karanlığa ateş renginde üç delik izi açılır sobanın deliklerinden. içerde yanan ateşin turuncu ve kırmızı karışımı rengini görürsün tavanda böyle. izlersin uyumadan önce. o görüntüyle birlikte ufak ufak ısınır burnunun ucu. sonra çatırtılar başlar. çuturtular. sobanın üzerinde illaki duran güğümlerden düşen suyun cızırdaması. o incecik vızıltı sesi. sabah göreceğin kupkuru mandalina kabukları. inceden odun kokusu. daha ziyade çıra kokusu. heyt ulan be.
+ abi yürü be. bu sene kaloriferi söktürmezsem adam değilim! *
elektrikli süpürgeyle ev süpürürken borudan gelen tıkırtı seslerinin yanında bir hiçtir; sobadan gelen çıtırtılar. diğeri en azından temizliği çağrıştırır. bu, bildiğin ateş, can acısı, yürek sızısı, üzüm buğusu...
