birinin yoruma çok güldüm.. sanki doğadaki hayvanlar ölmüyor hiç.. ölmesinin kafeste olmasıyla hiç alakası yok ve buna bağlamakta saçmalık.. vadesi gelmişse sokakta da ölür evde de saçma sapan konuşmayın.
Çok üzüldüm ardından,biraz delice belki ama ben kimseye anlatamadıklarımı anlatırdım ona ,dinlerdi sanki anlıyormuş gibi,bakardı sanki anlıyormuş gibi sonra beni teselli ederdi,belki konuşamazdı insanca ama ben anlardım onun söylediklerini, kafesinden ne zaman çıksa direk konardı omzuma ,resmen çocuğumdu benim o. 2 sene oldu kaybedeli,yenisini almış olsakta onun yeri hala çok başka.
benım kuşumu komplo ile öldürdüler . ben evde yokken kuşa azdırıcı ılac verıp kuşumu cükünden bir hesapla öldurduler. ama sadece amacları dahada coğaltmakmış. adı toni montana idi. halen üzülürüm.
öldü, mavi bir muhabbet kuşuydu. arada bir kafama konar gagasıyla tak tak diye vururdu. çok severdim onu ama bir gün uçsun diye onu bıraktık sonra kalasların arasına sıkışmış ve ölmüş. cesedini bile sonra bulduk.
Çok hatırlamıyorum ama bir sürü fotoğrafımız var. Ben anaokuluna giderken ölmüş… bana yıllarca baban sigara içerken camı açmış Maviş’in de kafesi açıkmış uçup kaçmış demişlerdi altıncı sınıfa giderken öldüğünü öğrenmiştim…
