"komutanlar da erler gibi gitsin ölsün ama yaa" diyen gerizekalılar tarafından eleştirilen komutan.
doğru tabii siz de haklısınız. eğitimlinin cahile, başın ayağa kırdırıldığı bir ülkede yaşıyoruz. sizin mantığınızdan doğal bir şey yok ki. tüm komutanlar en ölde saldırıp ölmeli, erler yönetmeli orduyu. harikasınız.
kaldı ki atatürk 19. tümen'in tek komutanıydı. tamamının şehit olduğu birlik ise 57. alaydı. kısacası, atatürk'ün emri altında başka alaylar, taburlar da vardı.
kişisel not: hayır, gerçekten kendime inanamıyorum. böylesi bir şeyi savunmak durumunda kaldığım için.
neyse güzel kardeşim. istediğine inan. sap gelip saman gitmene engel değil nihayetinde.
bre dangalak o zaman demezler mi adama o şehit olanlar gerizekalı mıydı da ölüme koştular. hatta düşmandan kaçmamak için kendilerini ağaçlara bağladılar.
senin sözünden anlaşılan şu askerler piyondur, geri zekalıdır, kafaları basmaz gönder ölüme hayde bakalım.
mustafa kemal atatürk savaş sırasındaki rütbesi neydi? ondan daha üst rütbede komutan yokmuydu?
eğer varsa ki vardı orduyu onlarda yönetebilirdi.
Çünkü Çanakkale Savaşlarına iki ordu, iki ordu komutanı, 10 kolordu (gruplarla birlikte) 18 kolordu komutanı, 22 tümen, 39 tümen komutanı 52 alay, 104 alay komutanı, yani alay ve daha üst düzeyde 163 komutan, binlerce subay, yüzbinlerce ecdat katılmış. Zaferde herbirinin çok büyük emeği var, canı var, kanı var.
gerizekalılar tarafından eleştirilen komutan. hakaret olarak söylemiyorum gerizekalı sözünü. açıklayayım:
bir komutan cephede "allah allah" diye en önde atılıp da düşmana saldırmaz. çünkü komutan taktiksel beyin olmasının yanında askerlerinin motivasyon kaynağıdır da. komutan sıfatındaki subay şehit düşerse geride kalan askerler demoralize olur, başsız kalır, dağılır ve yok edilirler. kısacası askerlerini düşünen bir komutanın kendisine dikkat etmesi gerekir öncelikle. bu savaştan korkmak değildir. bu kendisi ölmesin diye garibanları önden sürmek değildir.
kaldı ki atatürk'ün sözü "biz ölünceye kadar geçecek zaman zarfında yerimize başka kuvvetler ve kumandanlar gelebilir" ile devam etmektedir. yani ölme emri kendisi için de geçerlidir.
ama bir komutanın işi komuta etmektir. tek bir askeri kalıncaya değin komutanlık vazifesi devam eder. eline silah alıp önden fırlayan bir komutanınki cesaret değil, aptallık ve bencilliktir.
bunun ayrımını yapabilmek için ilkokul seviyesinde zeka yeterlidir.
bu yüzden "atatürk niye ölmemiş yeaaa" diyen kişiler gerizekalıdır.
size makarna kömür verip üstünüzden inmeyen adamın allah ilan edildiği yerde, anlaşılamamış ve anlaşılamayacak komutandır.
çünkü onu anlamak beyin ister.
today is a good day for die! Gibi kıymetli bir söz sôylemiştir. Ayrıca bu şahsa burda ağız gererek laf atanlara "korkakların anneleri ağlamaz"- latin atasözü..
bunu söylerken yanında kimin olduğunu merak ettiğim durumdur. o kadar şehit varken bunu duyanların kaçı yaşıyordu da tarihin tozlu sayfalarına bu şekilde nakledildi bu söz acaba.
radikal islamistlerin ağzı köpürerek (40 yıllık strateji uzmanı komutan gibi) eleştireceği durumdur. Ama islam tarihinde bu olayı ele aldıklarında yine ağzıları köpürerek savunurlar...
Çok eğlencelidirler kendileri. bu kadar mavi ekran veren insan türü yoktur dünyada...
kim ne derse desin büyük adamdır vesselam. savaş anında verilmesi gereken bir emirdir ve savaşın kazanılmasında bu ruh etkili olmuştur. oradaki askerler kendileri için değil, vatanın geleceği için savaştılar. yoksa ölmek mesele değil.
ancak yazılan, bize öğretilen, dayatılmak istenen tarih yüzde yüz doğru değil. çok yanlışlar yapıldı, o zaman da yapıldı, hala yapılıyor. gerçek tarih hep saklanmak isteniyor bu açık, yanlışlar örtülmek isteniyor belki de.
dürüst komutandır.
ve savaş psikolojisinin ne olduğunu da pek iyi biliyordur.
savaşta ''canınızı kurtarın!'' diye bağıran bir komutan olsa, savaşa girenler de ''sıçtık'' diyebilir.
ama ''ölüme gidiyoruz! canımız pahasına savaşacağız'' diyen bir komutan, gaz'ı iyi veriyor demektir.
nedense aklıma aragorn'un kara kapı önünde yaptığı konuşma geldi;
''Çekilmeyin! Çekilmeyin! Gondorlular, Rohanlılar, kardeşlerim!
Gözlerinizin içinde kalbimde yeşermesine izin vermediğim korkuyu görüyorum...
Gün gelir insanlar cesaretlerini yitirebilir, dostlarına sırt çevirebilir ve kardeşlik bağlarını koparabilir, ama bugün o gün değil...
Düşmanın zaferi ve harab olmuş siperler bekler insan Çağı'nın çöküşünü, ama bügün o gün değil... Bugün savaşacağız...
Bu dünyadaki tüm sevdikleriniz adına sizlere kalmanızı emrediyorum!''
görüldüğü üzere, aynı gaz'ın lacivertidir.
ve doğru olandır.
yani korku gördüğünüzde, ölümün üzerine yürüyebilecek gaz'ı ve farkındalığı vermek gerekir savaşan kişiye.
kamçı, gerçek olandır bazen.
''ben size yaşamayı emrediyorum'' dersen, herkes ölür.
ancak ''ben size ölmeyi emrediyorum'' dersen, korkuyu siler, başarıya ulaşırsın.
korku, başarısızlığı sağlayan tek uyuşturucudur çünkü.
o yüzden de günümüz hükümeti, korku imparatorluğu yaratıyor.
yaratıyor ki; miskiin ve mal bir toplum oluşsun.
ancak gezi parkı'na dön bak;
canımız pahasına diyen korkusuz gözlere,
işte onlar, size ölmeyi emrediyorum diyen komutanla ölüme yürüyenlerin torunlarıdır.
ölüm korkusunun yerine, başarıya koşanlar yani...
cümlenin tamamını da verelim ''Ben size taarruz emretmiyorum ölmeyi emrediyorum. Biz ölünceye kadar geçecek zaman içinde yerimize başka kuvvetler ve kumandanlar gelebilir.''
yani, ardındakiler için, ölümü de göze almış olduğu için savaş'a gelmiş, savaşmayı bilmeyen çiftçimdir işte o...
savaşı bilmez, savaşmayı bilmez.
elinde kuru ekmeği, cepheye gitmiştir.
biraz daha açalım senin için bu cümleyi;
''Karşılıklı siperler arasındaki mesafemiz sekiz metre, yani ölüm muhakkak muhakkak Birinci siperdekiler hiçbiri kurtulmamacasına, hepsi düşüyor; ikincidekiler onların yerine giriyor. Fakat ne kadar imrenilecek bir soğuk kanlılık ve tevekkülle biliyor musunuz? Öleni görüyor, üç dakikaya kadar öleceğini biliyor, en ufak bir duraksama bile göstermiyor; Sarsılmak yok''
allah allah diye, bu komutanla öldü bu insanlar. yanında dostu düşerken...
ölümü kabullenen, kaybedecek başka bir şeye ihtiyaç duymaz çünkü.
ölüm nasıl kabullenilir peki dostum?
havadan vızır vızır mermiler geçerken,
kan kokunca her yer,
büyük önder dediği insanla beraber,
toprakları için direnme bilincinden.
sen anlayabilir misin?
yok.
neden?
çünkü ''demir ağlarla biz ördük ülkeyi onlar neyi örmüş?'' diyen bir padişah taşağı yönetiminde devam ediyor şimdi yoluna ülken.
anlamaman, anlamamanız ya da anlamamamız doğal...
