türk milletinin ve imanın ne olduğunu çok iyi anlamış şanslı komutandır. böyle bir millet dünyada sadece kendine kısmet olmuştur. korkak ve imanı olmayan bir milleti atatürk bile kurtaramazdı.
bok atıp cahilce ve kasıtla konuşan arkadaşlara gelince, onlar bir dava insanı olmadıkları için dikkate alıp can sıkmaya gerek yok. onlara öyle demeleri ve düşünmeleri emrediliyor. ilgilenmeyin, sıkılıp giderler zaten.
göz boyamak için israil'e atarlanıp sonra onunla silah anlaşmaları yapıp bi de korumak için kendi ülkesine füze yerleştiren, hayatı boyunca müslümanlıktan prim yapıp, gezide namaz kılanların namazını küçümseyecek kadar şirk nedir bilmeyen liderleri gördüğüm şu zamanlarda, değerini daha fazla anladığım açık sözlü ve mert komutan.
askerliğim sırasında çıktığımız operasyonlarda tim komutanımın birinci emri 'size vurulmayı yasaklıyorum' şeklindeydi. çünkü bir operasyon da kayıp istenilen son şeydir. çünkü operasyon tekrarlanabilir ve başarı geç de olsa sağlanabilir. ama savaş anında verilmiş belki de en önemli ve en yerinde emirlerden birisidir. böyle bir kaç kritik emir ve kararla yepyeni bir devlet kurulmuş ümmetten millete geçilmiştir.
''size ölmeyi emrediyorum. bu süre zarfında yerimizi yeni birlikler ve komutanlar dolduracaktır.'' demesine rağmen ne hassa askerlerinin hemen hepsi şehit olmasına rağmen, kendisi hayatta kalan komutandır.
boğazları ve istanbulu elegeçirmek amacı ile çıkılmış son haçlı seferi sırasında büyük bir komutan (adını herkes bilir tekrar etmek gereksiz) tarafından verilmiş emirdir. bu ve benzer emirleri sayesinde çanakkale geçilememiştir.
sonrasında aynı komutan çanakkalede ölmüş düşman askerleri için "bu topraklarda kanlarını dökenler artık bizim evlatlarımızdır" demiştir. o kadar da insandır. birilerinin sürekli zoruna gider.
elindeki en değerli şeyi bir emirle vatanı için vermeye hazır güzel insanların olduğunu gösteren sıfat tamamlaması. aynı zamanda bu askerlerin komutanlarına olan tam güven ve inancını da simgeler. bu komutanın ve vatanı için canlarını veren dedelerimizin torunları olmayı hak edemeyenlerin eleştirdiği kavram da olabilir.
mustafa kemal'dir. aynı sözü bir padişah söylemiş olsaydı, bizim laik kesim ''insan hayatı bu kadar ucuz mu yhaaa .s tabi kendisi cephe gerisinde savaşıyo emir veriyo, tabi ölmeyi emreder'' derdi.
olmayan bir savaşın! komutanı. burda kimseye hakaret etmiyorum ama bu insanlardan da gerçekler saklanıyor. dayatılan tarihi yalayıp yutan biri elbette büyük komutan diyecek. şu an bilgisayar başında oturuyorsak büyük komutan sayesinde diyecek. haklıdır. tabi dayatılan tarih açısından. ölümü gösterip sıtmaya razı ettirmek bu olsa gerek.
dürüst komutandır.
ve savaş psikolojisinin ne olduğunu da pek iyi biliyordur.
savaşta ''canınızı kurtarın!'' diye bağıran bir komutan olsa, savaşa girenler de ''sıçtık'' diyebilir.
ama ''ölüme gidiyoruz! canımız pahasına savaşacağız'' diyen bir komutan, gaz'ı iyi veriyor demektir.
nedense aklıma aragorn'un kara kapı önünde yaptığı konuşma geldi;
''Çekilmeyin! Çekilmeyin! Gondorlular, Rohanlılar, kardeşlerim!
Gözlerinizin içinde kalbimde yeşermesine izin vermediğim korkuyu görüyorum...
Gün gelir insanlar cesaretlerini yitirebilir, dostlarına sırt çevirebilir ve kardeşlik bağlarını koparabilir, ama bugün o gün değil...
Düşmanın zaferi ve harab olmuş siperler bekler insan Çağı'nın çöküşünü, ama bügün o gün değil... Bugün savaşacağız...
Bu dünyadaki tüm sevdikleriniz adına sizlere kalmanızı emrediyorum!''
görüldüğü üzere, aynı gaz'ın lacivertidir.
ve doğru olandır.
yani korku gördüğünüzde, ölümün üzerine yürüyebilecek gaz'ı ve farkındalığı vermek gerekir savaşan kişiye.
kamçı, gerçek olandır bazen.
''ben size yaşamayı emrediyorum'' dersen, herkes ölür.
ancak ''ben size ölmeyi emrediyorum'' dersen, korkuyu siler, başarıya ulaşırsın.
korku, başarısızlığı sağlayan tek uyuşturucudur çünkü.
o yüzden de günümüz hükümeti, korku imparatorluğu yaratıyor.
yaratıyor ki; miskiin ve mal bir toplum oluşsun.
ancak gezi parkı'na dön bak;
canımız pahasına diyen korkusuz gözlere,
işte onlar, size ölmeyi emrediyorum diyen komutanla ölüme yürüyenlerin torunlarıdır.
ölüm korkusunun yerine, başarıya koşanlar yani...
cümlenin tamamını da verelim ''Ben size taarruz emretmiyorum ölmeyi emrediyorum. Biz ölünceye kadar geçecek zaman içinde yerimize başka kuvvetler ve kumandanlar gelebilir.''
yani, ardındakiler için, ölümü de göze almış olduğu için savaş'a gelmiş, savaşmayı bilmeyen çiftçimdir işte o...
savaşı bilmez, savaşmayı bilmez.
elinde kuru ekmeği, cepheye gitmiştir.
biraz daha açalım senin için bu cümleyi;
''Karşılıklı siperler arasındaki mesafemiz sekiz metre, yani ölüm muhakkak muhakkak Birinci siperdekiler hiçbiri kurtulmamacasına, hepsi düşüyor; ikincidekiler onların yerine giriyor. Fakat ne kadar imrenilecek bir soğuk kanlılık ve tevekkülle biliyor musunuz? Öleni görüyor, üç dakikaya kadar öleceğini biliyor, en ufak bir duraksama bile göstermiyor; Sarsılmak yok''
allah allah diye, bu komutanla öldü bu insanlar. yanında dostu düşerken...
ölümü kabullenen, kaybedecek başka bir şeye ihtiyaç duymaz çünkü.
ölüm nasıl kabullenilir peki dostum?
havadan vızır vızır mermiler geçerken,
kan kokunca her yer,
büyük önder dediği insanla beraber,
toprakları için direnme bilincinden.
sen anlayabilir misin?
yok.
neden?
çünkü ''demir ağlarla biz ördük ülkeyi onlar neyi örmüş?'' diyen bir padişah taşağı yönetiminde devam ediyor şimdi yoluna ülken.
anlamaman, anlamamanız ya da anlamamamız doğal...
kim ne derse desin büyük adamdır vesselam. savaş anında verilmesi gereken bir emirdir ve savaşın kazanılmasında bu ruh etkili olmuştur. oradaki askerler kendileri için değil, vatanın geleceği için savaştılar. yoksa ölmek mesele değil.
ancak yazılan, bize öğretilen, dayatılmak istenen tarih yüzde yüz doğru değil. çok yanlışlar yapıldı, o zaman da yapıldı, hala yapılıyor. gerçek tarih hep saklanmak isteniyor bu açık, yanlışlar örtülmek isteniyor belki de.
radikal islamistlerin ağzı köpürerek (40 yıllık strateji uzmanı komutan gibi) eleştireceği durumdur. Ama islam tarihinde bu olayı ele aldıklarında yine ağzıları köpürerek savunurlar...
Çok eğlencelidirler kendileri. bu kadar mavi ekran veren insan türü yoktur dünyada...
bunu söylerken yanında kimin olduğunu merak ettiğim durumdur. o kadar şehit varken bunu duyanların kaçı yaşıyordu da tarihin tozlu sayfalarına bu şekilde nakledildi bu söz acaba.
