çocukken çay ocağında servis çekerken amcalar böyle seslenirdi. o zamanlar üzülürdüm bir yanımın eksik olduğunu hissetmemle dalga geçiyorlar diye.. bu büyüdükçe yerini eksiklik değil yoksunluğa bırakmış bir duygu olarak hep benimle hatta benden bir adım önde.
En yakın arkadaşım bana ayakkabının sağ teki der. Kendisi de sol tekiymiş. Çünkü bir çift ayakkabı birbirlerinden hiç ayrılmaz ya da asla başka bir ayakkabıyla eş olmazmış.
Tuhaf biri olduğum için bana takıldı. Arada red kit de derlerdi ama gadget baskındı. Bir soru sorardım hocalara ne evet ne hayır derlerdi. Tuhafım ben biraz.
